|
|
|
Perde başkalarıdır Başkalarına açılır, Başkalarına kapanır, Yaşamda ve Oyun’da.
Bir konu hazırlanır /Her iki tarafında/ Bir konu yaşanır. Bazısı ıslaklanır Bazısı alkışlanır.
Bazen ıslaklanan tekrarlanır, Alkışlanır kaldırılır. Bazen alkışlanan unutulur, Islaklanan anılır.
Bazısına çiçek atılır, Bazısına taş atılır. Bazısı kapandıkça açtırılır, Bazısı açılmamak üzere kapanır. Perde başkalarıdır. Her iki tarafında bir konu. Perde her iki tarafındadır; Ayırır ondan onu.
Perde açılıp kapandığı yerde Bir sonu bir başa vurgular. Bir bilinse! bilinmez ki nerde, Bir başlangıç bir sonu noktalar.
Açılıp kapandıkça Unutturur oyun olduğunu yaşamın Oyunun bir yaşam, Ya oynanıp yaşanan, Ya da yaşanıp oynandıkça.
II
Perde başkalarıdır. Sevgilim; Beni uyandır Uykusuz sezgilerimden, De ki; Ben o değilim.. Ben hep yaşadım, Hiç oynamadım.. Yokum ben, de.. Ben orada hiç olmadım..
Bağır, beni uyandır, Orada oynayan beni çağır.. De ki; Sen hep oynadın, Hiç yaşamadın.. Oyundu, bitti; Kapat perdelerini Seyircin gitti.
III
Perde başkalarıdır. En zor üçüncü perde; Ayırır ikisinden Üçüncüyü.
Üçüncü aşk, savaş, ayrılık, aldatı, ölümdür, Beslenir yaşamın güzellikleriyle-çirkinlikleriyle, Uyarmak, vurmak için örülür Dışındakileri içindekileriyle.
Savaş, tutar oyunlarda Onu yapamayanlarını avundurur. Aşk, korkunç biter, oyunlarda, Onda hiç yenen yoktur.
Mutluluk güldürüye girer oyunda, Çoğu kez mutsuz bir aktör oynar. Yaşamda aldanan, aldatandır oyunda Kral oynar, sarhoş oynar, hırsız oynar, kör oynar.
Ardında birilerini, önünde birilerine Bağlayan bir çağrıdır, perde.. Oyuncularını seyircilerine Benzer çizgilerinde ayırır. Perde. Özdemir Asaf
|