O gün, her günden farklı kokar.


Günlerden pazarsa, hemen anlar insan. Kokusu farklıdır. Havası farklıdır. Evdeki telaş bile farklıdır. Hiç telaş olmasa bile evde, içinizde yersiz bir telaş vardır. Ertesi günün pazartesi olduğunu bilmenin iç sıkıntısı telaşa eşlik eder. Çocukluğunuz gelir aklınıza... Evin ütü koktuğu günler... Anne, pazar akşamı ütü yapmaktadır. Baba spor programlarını izlemekle meşguldür. Siz ise, ikisinin arasına sıkışır kalırsınız. Günlerden pazardır ve yapılacak hiçbir şey, kaçılacak hiçbir delik kalmamıştır!

Büyüyünce siz de aynı pazarları yaşar ve yaşatırsınız. Ev ütü kokar; siz ütü yapsanız da yapmasanız da... Akşam spor programları izlenir. Okuduğunuz kitaptan bile tat alamaz olursunuz, pazartesi telaşından. Canınız sıkılır! Aynı anda televizyon izlemek, kitap okumak, müzik dinlemek, dışarı çıkmak, yerinizden kıpırdamamak, temizlik yapmak istersiniz. Ve en korkuncu da, bunların çok azını yapabilirsiniz, çünkü pazar elinizi kolunuzu bağlar ve bir anda bitiverir!

Pazar, sinirinizi bozar!

Aslı Gezer

Pazar günlerinden nefret ederim.Seven kişiyede rastlamadım sanırım

Ben Seviyorum Pazar Gününü

Bende seviyorumm hiç bitmesini istemiyorum ama nedense o gün çok çabuk bitiyor hiç birşe yapmıyorum çoğu zaman siteye bile girmiyorum pazarları sadece yatmak istiyorum bütün bi hafta yoruyor ama insanı

Çok doğru söylemişsin bu arada Zeynep'cim emeğine sağlık