parkur, önüne çıkan engelleri en hızlı ve etkili biçimde aşarak haraket etme sanatıdır. Engelleri aşarken koşma, zıplama, tırmanma ve düşme teknikleri kullanılır. Bu sporu yaparken hiç bir özel teçhizata yada özel bir alana ihtiyacınız yoktur. İhtiyacınız olan tek şey doğal ya da yapay engellerdir. Ama öncelikle kendinizde güç, denge, esneklik, çeviklik ve akıcılık geliştirmeli ve bunlardan yararlanarak ileri görüşlülük, korkusuzluk, kontrol ve sakinlikle birleştirmelisiniz.

Spor olarak parkur kelimesi; İngilizcesi “parkour”, Fransızca “parcours du combattant” teriminin kısaca çeviriminden gelmektedir. Yani askeri engelli parkurdan. Şanlı Türk Silahlı Kuvvetleri de yıllardır askerlerimize engelli parkur eğitimi verdiğini hatırlarsak, bu sporun bize de aslında yabancı olmadığını fark etmiş oluruz.

Parkur ne kadar extreme bir spor olarak gözükse de hatta özelliklerini taşısa da askerler ve bu disipline gönül veren parkurcular (dünya genelinde erkeklerine traceur, kadınlarına traceuse diye hitap edilir) bu sporla yaratıcılıklarını geliştirip sağ duyularına katar aynı zamanda ruhi ve bedeni gelişimlerini tamamlarlar. Hey! Futbol oynarken bile sakatlanma ihtimaliniz var, unutmayın ve dikkatli olun.

Yukarıda da dediğim gibi dünya genelinde bu sporu yapan erkeklere traceur, kadınlara traceuse deniliyor. Kelime kökü Fransızcadan gelmekte tabi sporu geliştiren bir Fransız olduğuna göre. Bu açıklamayı sadece dünya genelinde ismi böyle olduğu için söylüyorum, oysaki bizde askerde kısada olsa bu sporu yaptığımız için Türkçe isim koymayı, dilimize Fransızca sokmamayı uygun gördüm bunu bana fazla görmeyin atalarımız bile bu sporu yapıyordu. “Traceur” aslında izli, iz bırakan demek. “Traceuse” ise onun dişileştirilmiş hali ya da komplo demek. (Şu yabancıların kelimeleri erkek ve kadına ayrı ayrı söylemek gibi bir huyları var, ama bizde kadın erkek eşitliği var.) Ben bu sporu yapanlara “izci” demeyi uygun gördüm. Bknz: TDK Güncel Türkçe Sözlük.

İZCİ: is. 1. İz güderek aradığını bulabilen kimse, keşşaf. 2. Dayanışma ve yardımlaşma duygularını geliştirmek, ruhça ve bedence güçlendirilmek için kamplarda ve okullarda eğitilen genç: “Tam bu sırada, sokağın başından bir izci alayı sökün etti.” -Y. K. Karaosmanoğlu.
Her neyse nerde kalmıştık: Parkur size sınırsız özgür bir dünya vaat eder. Fiziki ve ruhi dünyamızda engellerle karşılaştığımızda onları nasıl aşacağımıza dair bir felsefe ve disiplindir. Bİr izciyi hiç bir engel, bariyer yada yasak durduramaz. O yoluna çevresiyle uyumlu bir şekilde devam eder. Parkur sporunda akrobatik hareketler, durduk yere atılan taklalar, çeşitli manevralarla karşıdakini şaşırtmalar, sebepsiz yere yüksek objelerin üzerinden atlamalar yoktur. Parkurda temel amaç yolumuza çıkan engeli teknik ve yaratıcılıkla geçmek ve bir sonraki harekete (koşmaya yada ikinci engelden geçmeye) hazır olmaktır. Parkurun bir amacı vardır ve amacımız önümüze çıkan engelleri geçmektir. Bir duvarın üzerinden elimizi koyup geçebilecekken, duvarın üzerinde gerksiz yere üç takla atıyorsak bunun adı parkur değildir.

Güzel bilgiler, teşekkürler.

güzel yazılmış, parkour ile free running denilen stilin farklarını da belirtmek uygun olabilir. Teşekkürler