VERSE 1

Merhaba bakkal amca bana iki paket umut ve yağsız yerinden 100 gram mutluluk gerekli
Hayat benimki
Babam dediki yazsın deftere hesabı sürekli
Ayın 15'inde maaşı alınca elbet öderiz demişti
Aslında yalan söylemiş hep kandırmıştı beni annem
Demişti ki seni leylekler getirdi dünyaya çocukken
Bense 7 yaşına kadar bir leyleği baba sanmışken
Bir gece gördüm onları bana kardeş için niyetlenirken
O gün yıkılan hayeller, bugün ayağa kalkmıyor
Bu dünyada leylek yok anne, herkes akbabayı oynuyor
Denize düşen yılana sarılırmış bu böyle biliniyor
Artık o çocuk yüzmeyı öğrendi yılana sarılmıyor
Geçti zaman, söndü gönül, aktı hayat, yoktu sözüm
Kördü gözüm açılmamış çocuktum öyle geçti ömür
Hasret tam zamanlı bir mesai, dert yürür
O çok güvendiğin güzellik seninle birgün ölür
Ve her insan cebinde bir hayat taşır şu hayatta
Benim elimdeyse bir valiz içinde onca suratla
Ben kendimi, kendini bulmaya çalışanların arasında kaybetmekten yoruldum
Yorgunum bu defa
Ve şimdi bana koşmam için bir sebep göster hayatta
Şimdiki sevgiler satılmış ucuz bir reyonda
Az kullanılmış mutluluk yeterdi mutlu olmaya
Hiç bir sevgi yok dünyada orijinal kutusunda


Ve yıllar öncesine dayanan bir hikaye;
Birgün babam eve balık getirmiş,
Akşam misafirler gelince rakının yanında meze olsun diye
Ben daha çocuğum o sıralar ve hala dünya toz pembe gözümde
Neyse...
Poşetten 2-3 tane balık çaldım
Banyoda leğene suyu doldurup balıkları güzelce koydum içine
Uykum gelene kadar da çıkmadım banyodan
Sonra annem elimden tutup beni doğru yatağa götürdü
Yatarken düşünüyordum sabah ilk işim balıklara yem almak olsun diye
Heyecandan uyku tutmuyordu gözümü
Aklımsa hala balıklardaydı
Bildiğin çocuktum işte ve küçük şeyler yetiyordu mutlu olmam için
Sonra sabah oldu gözlerimi açar açmaz banyoya koştum
Bir de baktım ki bütün balıklar ölmüş
İşte o günden sonra hayatımda ne için, kimin için yaşar dediysem
Bütün hepsi öldü...!



VERSE 2

O günden sonra ne bir balık yedim, ne de içtim bir rakı
Yokluğun benim yüz karam olsun, varlığın gönül akı
O gün bir leğene doldurup suyu öldürdüm balıkları
O gün bugündür suyla doldurup boşalttım kovaları
Samsun,
Sürekli yağmur yağan esrarengiz şehir
Her yağdığında yağmur içimden taşardı bir nehir
Ben seni o şehirin sokaklarında bıraktım
Ve kimler aldı seni? Söyle kimler aldı elimden peki?
Kimbilir, belki sen de benim kadar yorgunsun
Belki sende benim kadar şu dünyada çocuktun
Sen de benim gibi bir anne ve bir babadan olmuştun
Ama ben Tanrı'ya, sense bana koca bir ömür borçlusun
Ve Aşk;
Avuçlarımdan kayan bir kum tanesi
Ben ne kadar çok sıkarsam o kadar çabuk biter sevgisi
Gözlerimde kaybolmuş bir çocuk ifadesi
O her bir gördüğü kadını arkadan sanırmış kendi annesi
Hayat derin bir okyanus, ben ortasında bir kayık
Sakin bugün deniz lakin elimde kürekler kayıp
Hayatım boyunca çalıştım söylemezsem olur ayıp
Yandaki eczaneye bir kahve iki çay biri açık
Sen her aynaya bakışında kendinden biraz daha korktun mu?
Her baktığında karşında yabancı birini gördün mü?
Peki sen hiç düştün mü hayatta koşarken? Ben DÜŞ'tüm
Hem de en gerçeğinden bir kabus kadar DÜŞ'tüm
Ben ağlasam gözyaşlarımı tutabilir misin sen elinle?
Sen sesleri görebilir misin solüsyon bir asitle
Ben bu dünyaya dönmeyeceğim artık bıktım sizinle
Alice tam 3 yıldır Christoph Colomb gibi keşifte..