Oyuncak hayat mıdır? Belki kısmen öyledir denilebilir mi?

Eskiden oyuncak yapan küçük oyuncakçılar varmış. Oyuncak kukla yada tahtadan, bezden çeşitli oyuncaklar yaparlarmış. Belki şimdi de yapmalılar diye düşünüyorum… Evet biliyorum bazı eski şeylerin modası geçiyor diğer bir deyişle demode oluyorlar… Antikalar hariç… Onlar da eski ama onlar… Ama onlar antika… Garip bir ikilem, neyse canım…

Şimdilerdeki oyuncakları ben de çok seviyorum… Çeşitli eğlendirici, eğitici oyuncaklar var… Onları gördükçe memnun olabiliyorum… Olabiliyorum diyorum çünkü bir oyuncakçıya gittiğimde şu tarz bir cümle ile karşılaştığımda mutlu olamayabiliyorum da ne yazık ki… “Baba, bana şu silahı alsana…” Baba da çocuğu mutlu olsun diye o silahı alabiliyor evladına… Sonra o çocuğun bilinçaltını bir Allah biliyor bir de kendisi… Tabi aile tedbir almamışsa… Yada kendisini çeşitli bebeklerin hayatına özendiren küçük kızlar… Büyüdüklerinde hayatın hiçte o bebeğin hayatına benzemediğini öğrendiklerinde ne olur? Diyebilirsiniz ki “Yahoo şimdiye kadar hiç bundan şikayetçi birini duymadık… Hani küçükken o şaşalı bebeklerle oynayıpta büyüyünce hayatının o bebeğin gibi olmadığından dolayı mutsuz olduğunu söyleyen biri…” Duymadığınız tek şey bu olmayabilir… Belki de birçok oyuncak çocuklarımızın gelişiminde müthiş bir etkileşim yaratıyor…

O yüzden belki de ufak bir oyuncak bile alırken çocuklara iki kere düşünsek kaybedeceğimiz birkaç dakikaya karşılık büyük ve parlak bir gelecek kazanabiliriz…

Nail Asarkaya

Paylaşım için Teşekkür ettim..

güzeldi gercekten hosuma gitti.