Örümceklerin Ilginç Özellikleri

ÖRÜMCEKLERİN İLGİNÇ ÖZELLEKLERİ

Yüzlerce kilometre savrulabilirler...

Genç örümcekler, ağ tellerinin sayesinde uzun mesafelere uçabilirler. Bunun için telin bir ucunu bir yere bağlayarak kendilerini hava akımlarına bırakırlar. Böylece yerlerinden havalanan örümcekler, karada 5 km, denizde ise yüzlerce km uzaklara savrulabilirler.

Ağ malzemesi dışarı çıkar çıkmaz donar...

Örümceklerin vücutları iki parça olup arka kısmındaki bezlerden ağ üretimi başlar, buradaki çok ince deliklerden sıvı ve damlalar halinde verilen ağ malzemesi dışarı çıkar çıkmaz donar.

Kurbana özel ağ...

Örümcekler ağlarını, avlamak istedikleri hayvanın boyutuna göre örerler. Örneğin Güney Amerika örümceği, Eylül ayında yeni yuvalar aramaya çıkan beyaz karıncaları daha kolay yakalayabilmek için sık gözlü ağlar örerken, avlamak istediği böcek, büyük boyutlu bir kelebek olduğunda ördüğü ağın gözleri büyümekte, sağlamlığı ve esnekliği daha da artmaktadır.

Manken örümcekler...
Başka bir örümcek çeşidi de diken ve ağaç kabuklarından manken örümcekler yapar. Örümcek ağlarının ipleri ipektir. Bu iplikler, aynı çaptaki çelik telden daha sağlamdır.

Yapışkan olmayan yerleri bilirler...

Örümcek ağının her tarafı yapışıcı değildir. Kurban ağa yakalanınca yapışkan kısmı bildiklerinden kendileri de ağa yakalanmadan onun yanına kadar giderler.
Düşmanları yanıltmak için sahte ağ...
Örümcek, düşmanlarını yanıltmak için birkaç adet sahte ağ merkezi tesis eder. Yediği avlarının kalıntılarını da ağ merkezlerine takarak manken örümcekler kullanır.

Usta örümcekler tek bir yüzeye ağ yapabilirler...
Örümcekler ağlarını kurmak için iki ayrı yüzeye ihtiyaç duyarlar. Ağlar genellikle iki duvarın birleştiği bir köşe ya da iki dal arasında kuruludur. Ancak bazı örümcekler tek bir yüzeyi kullanarak ağlarını yapacak kadar ustadırlar.

Bu uyarı kuşlar için...

Bu örümcekler ağlarına parlak beyaz renkte, zig-zag şeklinde işaretler koyarlar. Bu işaretler kuşlar için bir uyarıdır ve ağın içinden geçmemeleri gerektiğini hatırlatmaktadır.

Yılanlara meydan okuyorlar...

Erkek tarantulanın bacak boyu 25 santimetreyi bulur. Kurbağaları, kertenkeleleri, fareleri ve hatta küçük yılanları yakalayıp yiyecek kadar güçlüdür.

TARANTULA(KARADUL)

Çiftleştikten sonra eşini öldürüyor...
Karadul türündeki örümceklerde erkeğine göre 4 - 5 kat büyük olan dişinin çiftleştikten sonra erkeğini yediği görülür.
Neslin devamı için ölüme 'evet'
Ancak bu erkeklerin bir gecelik zevk uğruna katlandıkları bir sonuç değil, kendi nesillerini devam ettirebilmek, kendi evlatlarını ürettirebilmek için kendilerini dişiye kurban etmeleridir.
Örümceklerin yaradılışı ve yaptıkları işleri okuduğunuzda
hayran kalacaksınız... En başta da kurdukları ağlar ile
hayran bırakıyorlar. Hepsi birer mimarlık ve
mühendislik harikası...

Örümcekler ağlarındaki titreşimlere karşı çok hassastırlar.
Dişi kara dul örümceği ağdaki titreşimlerin kaynağının ağa takılan
bir av mı yoksak çiftleşmeye gelen bir erkek mi olduğunu
hemen anlar.

Bir örümceğin üsttekine benzer bir ağ yapabilmesi için;
vücudunda bir dokuma fabrikası gibi çalışan tarakların,
kimyevi maddeler üreten bir laboratuvarın
ve daha pek çok kompleks organın var olması gerekmektedir.
Bütün örüMceklerin vücudunda, çok güçlü sindirim salgıları
üreten organlar, en hassas titreşimleri hisseden algılayıcılar,
zehir enjeksiyonu yapabilen güçlü kıskaçlar vardır.

Örümceğin arka iki bacağının görevi salgılanan ipliği eğirmektir.
Bu bacaklarda ipliği eğirmeye yarayan özel taraklar bulunur. Tarakların ucuna eğirme sahası denir;
her eğirme sahasının üzeri yüzlerce eğirme tüpüyle örtülüdür.
Bu tüpler vasıtasıyla karındaki ipek bezlerinde salgılanan
sıvı ipek, vücudun dışına çıkarılır ve iplikçikler şeklinde eğirilir.

Örümcekler ördükleri ağların yapışkan bölümlerine basmadan sadece
kuru taraflarında hareket ederler. Ender olarak bastıkları
yapışkan ağlara yapışmaktan kurtulmalarını ise,
salgılamış oldukları bir sıvıyla ayaklarını
kaplamalarına borçludurlar.

AĞLARI NASIL YAPIYORLAR: Örümceğin ağı; ağırlığı taşıyan iskelet iplikleriyle, bu ipliklerin üzerine yerleştirilmiş spiral şekilli yapışkan özellikteki yakalama ipliklerinden ve ağın iplerini birbirine birleştiren bağlantı iplerinden oluşur. Spiral şekilli yapışkan iplikler, iskelet ipliklerine tam olarak bağlanmazlar. Böylece ağa yakalanan böcek kurtulmaya çalıştıkça yapışkan ağa daha fazla yapışmış olur.

Böceğin üzerine tamamen yapışan yakalama ipi, zamanla esnekliğini kaybederek, sertleşir ve sağlamlaşır. Bu şekilde böcek kapana kısılır, hareketsiz kalıp kaskatı kesilir. Bundan sonra ise av adeta canlı paketlenmiş hazır bir besin gibi, sağlam iskelet ipliklerinin üzerinde, örümceğin gelip son darbeyi vurmasını beklemek zorundadır.

Örümcek ağlarının etkili bir tuzak olabilmesi için sadece yapışkan özelliğe sahip olması ya da farklı özellikteki ipliklerden üretiliyor olması yeterli değildir. Örneğin ağın uçan böcekleri durdurabilecek şekilde dizayn edilmiş olması da gerekmektedir.

ÜÇ BOYUTLU AĞ: Üç boyutlu ağ ya da diğer adıyla "Aerial yakalama tuzakları", iki boyutlu ağlara göre daha karmaşık bir yapı içerirler. Ağ bir düzlem şeklinde değil, karmaşık üç boyutlu bir yapıdadır. Bu çeşit ağlar yayılmış yumak yığınları görünümündedir. Bu yüzden de ağın denetlenmesi, iki boyutlu ağlara göre daha zordur. Eğer örümceğin itibar etmediği küçük böcekler ve parazitler ağa yakalanıyorsa, örümceğin işi daha da zorlaşır. Bu yüzden örümcek, ağını kurmak için bu tip ziyaretçilerin olmadığı bir bölgeyi seçer.

Bu ağları kullanan örümceklerden biri kara dul örümceğidir. Üstün bir mimari tekniğe sahip olan örümcek ağının içinde, aynı zamanda mekanik bir tuzak da vardır. Bu tuzak yoğun ve yapışkan bir ağ alanını içerir. Bu ağ topu, yere fazla güçlü olmayan iplikçiklerle bağlanır. Kımıldayan bir böcek ağ topuna yapışır yapışmaz, iplikçikler kopar, yer ile bağlantı kesilir. Ve örümcek bir süre sonra tuzağı yukarı, üç boyutlu ağın ortasına çekerek, hareketsiz kalmış avını öldürür.

Liyphia cinsi örümcekler ise hamak biçimli ağlar örerler.
Ağ yukarıdan ve aşağıdan ipliklerle otlara tutturulur.
Üstteki ipliklere takılan böcekler ağın içine düşer.

Bazı üç boyutlu ağlar kubbemsi yapıdadır.
Örümcek bu karmaşık yapıya yakalanan çok küçük bir böceğin
bile kesin konumunu titreşimler sayesinde hatasız olarak belirler.

Kuşların ağlarını parçalamasını engellemek için örümcekler
ağlarına üsttekine benzer zigzağ şekiller yaparlar.

Ağ, bulunduğu ortama bağlı olarak, örülmesinden çok kısa bir
zaman sonra -24 saat sonra bile- böcekleri yakalamasını
sağlayan özelliklerini yitirebilir. Bu yüzden ağ, periyodik
olarak bozulup yeniden yapılır.

Örümcek bozduğu ağın ipliğini yer ve sindirir. Sindirdiği iplikteki amino asitleri bir sonraki ağın yapımında kullanacaktır.
Örümceklerin türlerine göre ağın yenen bölgesi ve yeme zamanı da değişiklik gösterir. Örneğin bahçe örümcekleri ağın çerçevesine dokunmayıp, yalnızca ağın yarıçapını ve yapışkan spiralini yerler.

Tropikal bölge örümcekleri ağlarını alacakaranlıkta kurar ve bu ağı şafakla birlikte yerler. Ilıman bölgelerde ise örümcekler, ağlarını yiyerek yenisini kurma işini gece yaparlar. Çünkü bu bölgelerde yaşayan gece böcekleri tropikal bölgelerdeki gibi bol değildir. Bu nedenle ağın gündüz boyunca kurulu tutulması gereklidir.

AVA GÖRE AĞ YAPARLAR: Örümcekler ağlarını, avlamak istedikleri hayvanın boyutuna göre örerler. Örneğin Güney Amerika örümceği, Eylül ayında yeni yuvalar aramaya çıkan beyaz karıncaları daha kolay yakalayabilmek için sık gözlü ağlar örerken, avlamak istediği böcek, büyük boyutlu bir kelebek olduğunda ördüğü ağın gözleri büyümekte, sağlamlığı ve esnekliği daha da artmaktadır.

Örümcekler kendileri için çok değerli olan ağlarını genellikle
tenha yerlere kurarlar. Bunun nedeni hayvanlar veya doğa
şartları tarafından ağın bozulmasını önlemektir.

Ağlarını korumak için örümcekler son derece ilginç yöntemler kullanırlar. Bu yöntemlerin en ilginçlerinden bir tanesi de Orta Amerika'da yaşayan Argiope örümceklerinin ağlarında görülür. Bu örümcekler ağlarına parlak beyaz renkte, zig-zag şeklinde işaretler koyarlar. Bu işaretler kuşlar için bir uyarıdır ve ağın içinden geçmemeleri gerektiğini hatırlatmaktadır.

Kimi örümcekler ağı sadece rüzgardan korunmak için kurar.
Erkek örümcekler ise dişilerini bu ağlar sayesinde bulur.

Ve son not: Örümcek ağını oluşturan her iplik, aynı kalınlıktaki
biR çelikten çok daha dayanıklıdır... Örümcek ağlarına
bir de bu gözlerle bakın ve etrafınızdaki
mucizeleri kaçırmayın...