Ellerin ellerime uyuyor,

Sanki tutmam için yaratılmış,

Şunu da düşünmek gerekir,

Demek ki ikimiz birbirimiz için yaratılmışız,

Yanağındaki beneklere,

Ve çillerine bakıp dalıyorum,

Ve hepsi benim için bir anlam taşıyor.


Biliyorum hiç bir zaman sevmedin,

Güldüğünde,
 
Gözlerinde çıkan kırışıklıkları,

Hiç bir zaman sevmedin,

Göbeğini ya da kalçalarını,

Belindeki gamzeleri,

Sırtının arkasındakileri,
 
Bense onları sonsuza dek sevebilirim.

CHORUS:

Küçük şeylerin,
 
Ağzımdan kaçmasına izin vermeyeceğim,

Ama eğer izin verirsem,

Bil ki sensin,

Sensin,

O küçük şeyler,

Sana aşığım,

Ve tüm o küçük şeylere.


Uyuyamazsın,

Bir bardak çay içmeden,

Belki de nedeni bu,

Uyurken yürümenin,

Ve tüm o konuşmalarımız,

Tuttuğum sırlarındır,
 
Ben anlamasam bile.


Biliyorum, hiç bir zaman sevmedin mikrofonda kendi sesini duymayı,

Hiç bir zaman bilmek istemedin kaç kilo olduğunu,

Ve hâla dar gelen pantalonuna sığmaya çalışıyorsun;

Ama sen, bana göre mükemmelsin!

CHORUS:

Küçük şeylerin,

Ağzımdan kaçmasına izin vermeyeceğim,

Ama eğer izin verirsem,

Bil ki sensin,

Sensin,

O küçük şeyler,

Sana aşığım,

Ve tüm o küçük şeylere.


Kendini asla sevemeyeceksin,

Benim seni sevdiğimin yarısı kadar bile,
Kendine dikkat etmeyeceksin, sevgilim,
 
Ama eğer istersem,

Bil ki,

Ben senin için buradayım,

O zaman belki, benim seni sevdiğim gibi,
Sevebilirsin kendini,
Oh..
Oh…


Daha demin küçük şeylerin,

Ağzımdan kaçmasına izin verdim,
 
Çünkü; sensin,

Sensin,

O küçük şeyler,

Ben sana ve,


Tüm o küçük şeylere aşığım.

CHORUS:

Küçük şeylerin,

Ağzımdan kaçmasına izin vermeyeceğim,

Ama eğer izin verirsem,

Bil ki sensin,

Sensin,



O küçük şeyler,

Sana aşığım,

Ve tüm o küçük şeylere.