Omzunda Agladıgım Tek Erkek; Babam’a

Epeydir uğramıyordum yurduna.Uyuduğun toprak altına sesim gider mi bilmiyorum ama ben yine de anlatayım sanki sen varmışsın gibi karşımda.Mezar bekçisi seninle konuştuğumu görünce alaylı bir atıyor baba.Üzeri çamurlaşmış şişedeki suyu dökerken toprağına,göz yaşlarım da eşlik ediyor suyun akışına.İnsan özlediği kişiyi görünce ağlamaz mı baba?Yitirdiği kişinin hasreti ağır gelmez mi yutkunmasına?İlk defa utanıyorum ağlamaktan.Hıçkırıklar düğümleniyor boğazıma.

Uzun süreli bir nefes alıyorum şimdi.Anlatacağım çok şey var baba.Yaşamak denirse hâl böyleyken,yaşıyorum işte.Gittiğin gün yarım kaldım ya hani, yarım yamalak hayat sürüyorum bilinçsizce.Ne çabuk unutuldu gidişin,hani o ilk günkü ağlaşmalar?Baksana baba herkes alıştı yokluğuna.Uzaktan bir Fâtiha,kandillerde okunan tek soluklu dua…Reva görülen bu mu be baba!Yattığın yer nasıl,ah bir bilsem.Üzerinde biten dikenli otlar canını acıtır diye çok korkuyorum baba.Toprağının her karışına yapılmış örümcek yuvaları uykularımı kaçırıyor baba.Ama ben inanıyorum ki orada cennetten bir bahçedesin şimdi ve bizleri bekliyorsun.En sadık eşini,ablamı,kardeşlerimi ve beni.Gelmeyeceğini bile bile her akşam biz de seni bekliyoruz baba…

Çok değişti her şey gittiğinden beri.Ablam hep hayalini düşlediği Marmara’ya yerleşti.Avukat olmayı çok istiyordu biliyorsun.Oğlun Mehmet Akif’in de bu sene çalışıyor sınava.Son beşik olan Nurcihan’ın da “ben babamım izinden gideceğim” dedi ve hafız olmaya karar verdi.Hiç merak etme okulunu dışarıdan bitirecek.Bense…Sen gittiğinden beri bir türlü bulamadım kendimi.Bir türlü ben olamadım ki.Gerçekleşmesi için kurduğum dört hayalim var hala.Annemin emekli olmasına altı sene kaldı.O da çok yoruluyor ama.Sensiz hayat böyle sürüp gidiyor işte baba.

Kimse beni tiyatroya götürmüyor baba sen gittiğinde beri.Oysa hala hafızamda seninle gittiğim o ilk oyun.Nasıl ağlamıştım Ali Rıza Bey ağlarken çocuklarının durumuna.Ben o tiyatroyu hiç unutmadım baba.
Gençlikle ilgili bir yazı yazmıştım da sen çok beğenip güllü bir defter almıştın “yaz ki ufkun genişlesin ”demiştin.Bak ben o deftere yazıyorum şimdi.Aldığın tüm kitapları okudum.Aynı yaz Cemil Meriç’in serisini bitirmiştik beraber.Üzerine küçük bir hatıra yazmıştın.”Kevser kızıma karne hediyemdir” diye.Bütün öğrencilerinin Hikmet Hocasıydın.Ama benim babamdın ve hayatımdaki tek öğretmen,rehberimdin.Dahası omzunda ağladığım ilk erkektin baba.Artık bir hayalim daha oldu sen gittikten sonra.Sana kavuşmak için nefes tüketiyorum baba.
Selâm ve dua ile ellerinden öpüyorum.Biliyorum ki sen de gözlerimden öpeceksin her vedada yaptığın gibi.
Seni hala seviyorum baba…