Ölüm yokluk mudur? *
Ölüm ruhun bedenden ayrılma olayıdır.Ölen ruh değil, bedendir.İnsan ise asıl olarak ruh demektir.Beden onun hanesi yahut elbisesi hükmündedir.Elbisenin değişmesiyle, yahut parçalanması, yok almasıyla kişinin varlığına bir zarar gelmez.Bu dünya hayatında bize bu bedeni giydiren ve kainatla olan münasebetimizi böylece kuran Rabbimiz, bizi bu alemden göç ettirdiğinde ruhumuzu bu elbiseden ayırmakta, bu binadan çıkarmaktadır.Berzah dediğimiz kabir hayatından sonra, insanlar ebedi bir hayat için yeniden diriltildiklerinde, yani ruhlara o aleme uygun bedenler verilecektir.Ölüm yokluk değildir.Hiçlik değildir. Bu konuda Nur Külliyatından şu hikmet dersini aktarmak isterim
* İnsanı mümine nuru iman ile gösterir ki Mevt, idam değil tebdili mekândır.Kabir ise, zulümatlı bir kuyu ağzı değil nuraniyetli âlemlerin kapısıdır.Dünya ise, bütün şaşaasıyla âhirete nisbeten bir zindan hükmündedir.Elbette zindanı dünyadan bostanı cinana çıkmak ve müziç dağdağai hayatı cismaniyeden âlemi rahata ve meydanı tayeranı ervaha geçmek ve mahlukatın sıkıntılı gürültüsünden sıyrılıp huzuru Rahmana gitmek bin can ile arzu edilir bir seyahattir, belki bir saadettir *
* Sizlere müjde! Mevt idam değil, hiçlik değil, fena değil, inkıraz değil, sönmek değil, firakı ebedî değil, adem değil, tesadüf değil, fâilsiz bir inidam değil.Belki bir Fâili Hakîmi Rahîm tarafından bir terhistir, bir tebdili mekândır.Saadeti Ebediye tarafına, vatanı aslîlerine bir sevkiyattır.Yüzde doksandokuz ahbabın mecmaı olan âlemi berzaha bir visal kapısıdır *
Nasılki hayatın dünyaya gelmesi bir halk ve takdir iledir öyle de, dünyadan gitmesi de bir halk ve takdir ile, bir hikmet ve tedbir iledir.Çünki en basit tabakai hayat olan hayatı nebatiyenin mevti, hayattan daha muntazam bir eseri sanat olduğunu gösteriyor.Zira meyvelerin, çekirdeklerin, tohumların mevti tefessüh ile çürümek ve dağılmakla göründüğü halde, gayet muntazam bir muamelei kimyeviye ve mizanlı bir imtizacatı unsuriye ve hikmetli bir teşekkülâtı zerreviyeden ibaret olan bir yoğurmaktır ki, bu görünmeyen intizamlı ve hikmetli ölümü, sünbülün hayatıyla tezahür ediyor.Demek çekirdeğin mevti, sünbülün mebdei hayatıdır belki aynı hayatı hükmünde olduğu için, şu ölüm dahi, hayat kadar mahluk ve muntazamdır. Hem zîhayat meyvelerin yahut hayvanların midei insaniyede ölümleri, hayatı insaniyeye çıkmalarına menşe olduğundan o mevt, onların hayatından daha muntazam ve mahluk denilir.İşte en edna tabakai hayat olan hayatı nebatiyenin mevti böyle mahluk, hikmetli ve intizamlı olsa, tabakai hayatın en ulvîsi olan hayatı insaniyenin başına gelen mevt, elbette yer altına girmiş bir çekirdeğin hava âleminde bir ağaç olması gibi, yer altına giren bir insan da, Âlemi Berzahta, elbette bir hayatı bâkiye sünbülü