İnsan dışındaki canlıların ya da cansızların konuşturulması ile oluşturulan küçük hikayelere denir.

Fablların çok eski zamanlarda toplumdaki aksaklıkları anlatmak için ortaya çıktığı sanılmaktadır. Genellikle hayvanların konuşturulmasının sebebi ise yazarların tepki çekmek istememeleri, birilerinin düşmanlığını kazanmaktan kaçınmalarıdır.

Fabllar olay yazıları içerisine girer. Kahramanlar seçilirken toplumdaki iyi, kötü, kurnaz, çalışkan, tembel vb. karakterdeki insanlar, bu özelliklerle özdeşleştirilmiş hayvanlar aracılığı ile anlatılır.

Örneğin fabllarda tilki kurnazlığı ile ön plana çıkar, karınca çalışkanlığı ile tanınır. Tüm olay yazılarında olduğu gibi fabllarda da yer, zaman, olay ve kahramanlar vardır.

Kahramanlar hayvanlar arasından seçilir ve ders verilmek istenen yönler ön plana çıkarılır. (çalışkanlık gibi.)

Olay, toplum içerisinde yaşanabilecek herhangi bir olay, sonunda ders vermek amacı ile kullanılır.

Yer, Orman, göl, ırmak vb. mekanlar betimlenmeden anlatılır.

Zaman Hikayelerde olduğu gibi fabllarda da olaylar belli bir zaman dilimi içerisinde geçer.

Fabllarda kişileştirme anlamına gelen teşhis sanatı ve konuşturma anlamına gelen intak sanatı kullanılır. Fabllar şiir şeklinde olabileceği gibi düz yazı şeklinde de olabilir.


Fabl Türü İle İlgili İlkler

- İlk örneklerinin Hititlere ait tabletlerde yer aldığı anılmaktadır.

- Dünya edebiyatında bu türün en önemli temsilcileri olarak La Fonten, Beydeba ve Ezop‘tur.

- Türk edebiyatında Şinasi ve Ahmet Mithat Efendi bu türde eserler vermiştir.