Bir kız
Bir demet zaman koparmış bahçelerden
Kimsenin yaşamadığı akşamlar
Ve kimseyi ıslatmayan yağmurlar getirmiş
Yaşanması lazımmış, kader çiçekleri açmalıymış
Elinde kullanılmamış biletleri
Otobüslerin
Yolcular beklemekte
Bizim gelmemizi
Yollar uzun ve bitmez

Elini tutacağım yere götürüyor beni
Ellerim soğuk ve yaşlı
İçimde bir korku
İçim öylesine telaşlı
Ya o yer yoksa
Ya o yer hayallerin hayaliyse
Bir demet zaman kucağımda kıpır kıpır
Yüzüm güler
Aklım sapıtır

İşte yine özlüyorum
Güneş doğuyor
Bir bardak çay içiyorum özlemine
Bir taze sıcak simit
Tane tane konuşuyorum
Deniz kıyısındaki kediyle
Beni anlamıyor
İnsanlar hızla geçiyorlar
Sağımdan solumdan
Bir kısmı korkarak bakıyor
Kedi sonunda miyavlıyor

İkinci şiiri okuyorum
Sana uygun kelimeler var mı diye
Ağaçlar bahar kokuyor
Nisan akşamları sarhoş ediyor
Bekliyorum
Nerede bekliyorum bilmiyorum
Ben oradayım
Sen orada mısın
Orası neresi

Sesler gitmiyor
Uzayda boşluktayım
Bir esrarengiz hoşluktayım
Bağırıyorum
Duyulmuyorum
Yine sen kazandın zaman...