Gözlerim oy tutmuş kulaklarım oy tutmuş...
Seni görmeyeyim seni duymayayım diye.
Referanduma gidilmiş içimde yüreğim hayır demiş.
Ne yapılsa da karar alınamamış bir türlü.
Gözlerim kulaklarım mantığım bir olup bir paket hazırlamışlar içimdeki meclise götürülmek üzere.
Çoğunluk sağlanmış fakat yine de itiraz edenler olmuş bu pakete.
Ellerim senden uzak kalmak istememiş ayaklarım hep sana doğru gitmek istemiş fakat duyuramamışlar içimdeki mecliste seslerini...
Onaylatılmak istenmiş başkana fakat yüreğim veto etmiş olmaz demiş...
Asla kabul edemem...
Herşey bir karışıklık ortasında kalakalsın yüreğim zamanla perperişan olmuş;
kapılarını açtığı herşeyini feda edebileceği kendisinde yüce olan o kalp karşılıksız bırakmış onu.

Bu acıyla dağlamış kendini. Çevrelerce alay konusu olmuş.
Oradan oraya sürülmüş.
Fakat nereye giderse gitsin kim ne derse desin vazgeçememiş.
Hiçbir şey vazgeçirememiş senden.

İşte böyle inatçıymış yüreğim...
Zaten başka türlü olamazmış.
Gözden uzak olunabilir belki sesin duyulmayabilirmiş fakat yüreğimden çıkarıp atılamaz kadar derine kazınmışsın.
Kimi zaman sömürülmüş başka kalplerce kimi zaman oradan oraya gönül köprüsü kurmaya çalışmış.
Ama o bir seni ararmış...!
Başka gönüller arasında lider olmak istemiyormuş o.
Sen bir evet desen seni kendi meclisinde lider yapmak istiyormuş...

Ama yıllar böyle geçedursun ne o gelmiş ne de kalbim vazgeçmiş...

Teşekkürler güzel yazı..

GüzeLmiş Teşekkürler.