Nehuştan (veya Nehustan, İbranice: נחושתן‎), Eski Ahit'te bir asa üzerine dolanmış pirinçten yapılmış yılanın betimlendiği kutsal bir nesnedir. Kral Hezekiya'nın ikonoklastik reformları sonucu Nehuştan isimli tunç yılan parçalandı; Musa metinlerinde bu isim kullanılmasa bile, "Hezekiya buna Nehuştan dedi". Tevrat'taki Ruhbani kaynak, Musa'nın İsrailoğulları'ndaki yılan ısırıklarını 'ateşli yılan' ile tedavi ettiğini belirtir. Buna Nehuştan ismi verilişi Hezekiya döneminden öncesine rastlamaz.

İsrailoğulları Kenan topraklarına varmadan önce Tunç Çağı'nda bölgedeki halkın yılana taptığı, Megiddo, Gezer, Hazor,ve Şehem'deki arkeolojik kazılarda ortaya çıkmıştır.

Tarih

1508'de, Michelangelo'nun Sistine Şapeli'nde İsrailoğullarının yılan belasından kurtulmaları için yaratılan tunç yılanın betimlemesi.

Nehuştan, köken olarak, Tapınak'ta yılan ısırıklarından kurtulmak için küçük bir tanrının sembolüydü, ahitsel gelenekte bu Musa ile bağdaştırılır. İsminin ne olduğu bilinmemektedir bu sebeple isim ahitte kelimlerle oynanıp yılanın yapıldığı madde olan tunç veya pirinç anlamına gelen nahoşet (נחשת) veya yılan anlamına gelen nahaş (נחש)'tan türetilmiştir.

2. Krallar kitabında Nehuştan'ın MÖ 8.yy'da Hezekiya tarafından parçalandığı anlatılır:

"Alışılagelen tapınma yerlerini kaldırdı, dikili taşları, Aşera putlarını parçaladı. Musa'nın yapmış olduğu Nehuştan adındaki tunç yılanı da parçaladı. Çünkü İsrailliler o güne kadar ona buhur yakıyorlardı."

İddialara göre, Hezekiya'nın Nehuştan'ı parçalamasının sebebi Asurlulara karşı olan güç dengesinden kaynaklanmaktadır, böylece kukla hükümdar olarak Yehuda Krallığı'nın tahtına oturmaya devam etti. Hezekiya, yeni rejime olan bağlılığını, Mısır ile bağdaştırılan önemli sembolleri yok ederek gösterdi.