Nefsini terk etmeden Rabbini arzularsın
Hayvanı sen geçmeden, insanı arzularsın
(Men arefe nefsehü, fekad arefe rabbeh)
Kendini sen bilmeden, Sübhanı arzularsın
Sen bu evin kapısın, henüz bulup açmadan
Maşuka kavuşacak, zamanı arzularsın
Dışarı üfürmekle, yakılır mı bu ocak?
Gönlün Hakka vermeden, ihsanı arzularsın
Dağlar gibi kuşatmış, tembellik, kardeş seni
Günahını bilmeden, gufranı arzularsın
Konuk için evin yok, hiç hazırlığın da yok
Issız dağın başında, mihmanı arzularsın
Bostanı, bağı gezdim; meyvesin bulamadım
Sen söğüt ağacından, rummanı arzularsın
Gece sayıklar gibi, anlaşılmaz söz ile
Sen de mi ey Niyazi, irfanı arzularsın?
Camı temizlemeden, aynayı arzularsın
Zünnarını kesmeden, imanı arzularsın
Küçük çocuklar gibi, binersin ağaç ata
Tecrüben yok, topun yok, meydanı arzularsın
Karıncalar gibi sen, ufak ufak yürürsün
Meleklerden ileri, seyranı arzularsın
Topuğuna çıkmadan, suyu deniz sanırsın
Sen dereyi geçmeden, ummanı arzularsın
Haydi, Niyazi yürü, atma okun ileri
Derdiyle kul olmadan, sultanı arzularsın
| WwW.WeBCaNaVaRi.NeT | > .::|~ Ѽ Dünya Dinleri Ѽ ~|::. > İslam > İslam'i Şiirler (Moderatör: WeBCaNaVaRi)
Konu: Nefsini Terk Etmeden
Yazdır
Gelişmiş Arama