Nef'i Kırmızı Chevrolet

-Nef'i verse –

Cam kenarında ki taburede hep boş, donuk bakan iki göz yaşar
Üç aylıkla ayakta kalır ancak
İki göz evin üç adım odası
Civandı esmer delikanlı
Yuttururdu toz Şevrolesiyle
Aman dedirten Revolveriyle
Mahallenin jilet caka satıcısı
Evlenemedi sevemedi hiç bi kızı
Eğlenemedi sahte gazinolarda
Ayazın öptüğü çatlamış eliyle
Okşayamadı hiç bi nazlı yârin saçını
Aldı başını yaş
Samimi olamadı hiç bi arkadaşı hep dolu olan kadehleri kadar
Vefalı olamadı sırtına bıçak sapladı acımasızca seneler
Elden ayaktan düşürdü zaman
Revolver sandıkta tozlandı
Evine yanaşmadı hiç postacı
Kesmez oldu körelen usturası
Bakmaz oldu aynalara inat
Yazmaz oldu gayri kâğıdına
Konuşamaz artık mühürlü hayat
Yokluk yakasına takılmış bi gül
Hiçlik denizine düştü ihtiyar
Yok, mecali atmaya kulaç
Hali berbat oldu sillesiyle zalim feleğin
Düştü gözüne tül kapandı pencere gayriihtiyarî
Kopardı bak püskülünü
Dünyanın şekli hep boş.

-Zet verse -

Cam kenarında ki taburede hep boş donuk bakan iki göz ağlar
Bir adım atmadan yüreğini dağlar…
Bir çocuk oynar ara mahallede
Üç beş fanilanın gölgesinde
Kendisiyle ve kimsesiyle
Tek tabancası su sesiyle
Gelmiş kan ter içinde sonunda
Altında atı ve tüfeği kolunda
Aslen ayağında yoktu mahmuz
Bu bir dünya çocuğun kafasında
Karmaşadandı belki
Belki kandırmak kolaydı kendini
Kendine gel yalnız kovboy
Bul bakalım Chevrolet nerde.

NAKARAT
Cam kenarında ki taburede hep boş donuk bakan iki göz yaşardı
Üç adım atıp yığıldı bi gün yazdığı mektupların üstüne