……Niye herkes bu kadar bu kadar mutsuz * bu kadar endişeli ?

……… Niye bu kadar çok düşünüyoruz yarınımızı…??
En güzeli akışına bırakmak değil midir hayatı? Anı yaşamak …tadına varmak bunun…

Kapılmışız yaşamın * sorumlulukların ciddiyetine  bu yolda kendimizi bile kaybetmişiz
Mutlu olmayı unutmuşuz biz Mutluluğun Keşfi..Bu kavramın anlamını dahi

…… İş işten geçti mantığıyla bakmışız olaylara  ‘’ Her şey ters gitti daha ne olsun ‘’ demişiz her seferinde

Hiç dememişiz ki ; ‘’ Mutluluk avuçlarımın içinde onu çıkarmalı huzur bulmalıyım
Hiç dememişiz mutluluk bizim elimizde hep beklemişiz o gelsin diye…

……Oysa bıraksak kendimizi …düşünmeden ne olacağım demeden

Yaşayan ölü olmasak * at gözlüğüyle bakmasak hayata Sınırları zorlasak

Ciddiyetin* sorumluluğun* bunların üzerimizde yaratığı stresin sınırlarını zorlasak…

…Denesek en azından  Kaybedecek bir şeyimiz yok
Kaybetmişiz zaten bugüne kadar
Ertelemişiz mutluluklarımızı



 Hatırlıyor muyuz en son hangi sebeple sevinçten ağlamıştık * en son hangi olay bizi mutluluğun doruğuna çıkarmıştı ?
Cevabı yok bu soruların hatırlamıyoruz çünkü

Bilmiyoruz neye ne kadar sevindiğimizi * en son neyin bizi mutlu ettiğini

Ama hala geç değil Bu soruların cevabı kendi içimizde * mutluluğu arzulayan ruhumuzun yanı başında Bıkmadan usanmadan keşfedilmeyi bekliyorlar…

Yaşananları * hayal kırıklıklarımızı * ertelediklerimizi geride bırakıp ardımıza hiç bakmadan mutluluğu keşfetmenin tam vakti şimdi  Hiçbir şey için geç değil
Bir kez olsun sırf kendimizi düşünerek bir şey yapalım ; ‘’ kim ne der * bunun sonu ne olur ‘’ diye düşünmeden…

Bu kez pişmanlık * gözyaşı * huzursuzluk olmayacak  Daha önce denemediğimiz bir şeyi deneyeceğiz

Yeni umutlarla yol alacağız
Oyunun senaryosunu biz yazıcaz ; sonuna da mutluluk imzamızı atıcaz

Anı yaşamak budur mutluluk

Güzel bir yazı olmuş. Teşekkürler...

Mutluluk mu ''O '' da kim 

Kesinlikle hos, uygulayabilene sonsuz saygilar.

Güzel bir yazı