İki sevgili varmış Hani insanın içini kıpır kıpır ettiren umut dolu
Mutlu SON!! Büyük Aşk. bir sevgiymiş onlarınki. Evlenmeyi düşünüyorlarmış. Derken bir gün
delikanlının yurt dışıina gitme mecburiyeti doğmuş. Kız gözyaşları içinde
kalmış. Onsuz nasıl yaşayacağını bilemiyormuş. O zaman delikanlı cebinden
bir yüzük çıkartmış ve demiş ki 'Ben iki yıl sonra döneceğim. Eğer
döndüğüm güne kadar parmağından bu yüzüğü hiç çıkartmazsan beni gerçekten
sevdiğini anlayacağım ve hemen evlenecegiz.' Genç kız çaresiz kabul
etmiş. Çocuk gitmiş.

Kız yüzüğü hiç ama hiç çıkartmamış. Taa ki... Taa ki sevgilisini
karşılamaya gittiği güne kadar. O gün rıhtımda durmuş kendisine
nişanlısını getiren geminin kıyıya yanaşmasını izliyormuş heyecanla.
Birden güvertede delikanlıyı görmüş. Yüreği ağzına gelmiş. Sevinç içinde
kendisini göstermeye çalışmış.


Elini cebinden çıkartıp sallayayım derken "şıp" diye bir sesle
irkilmiş. Yüzük parmağından düşmüs denizin derinliklerinde kaybolup
gitmiş! Ne yaptıysa ne söylediyse delikanlıyı ikna edememiş. Çocuk kızı
terk etmiş. Zaman geçmiş.

Kız bir gün hep nişanlısıyla birlikte gittikleri balıkçıya uğramış.
Birde bakmış ki delikanlı orada! Hemen yanına yaklaşıp olanları anlatmaya
çalışmış. Delikanlı ilk başlarda biraz soğuk davrandıysa da sonunda
yelkenleri suya indirmiş. Uzun ayrılığın getirdiği özlemle birbirlerine
sarılmışlar. Mutluluk yüzlerinde okunuyormuş adeta. Bu olayın şerefine
hemen yemek sipariş etmişler. Bir kaç dakika sonra bir tabakta balıkları
gelmiş. İştahla çatal bıçağa davranmışlar.
Balığı kestiklerinde içinden ne çıkmış dersiniz?

Yüzük dediniz değil mi?

Bilemediniz.

Kılçık!

Siz çok fazla Türk filmi seyretmişsiniz...

alıntı

ehehe güzelmiş