Kendi ayak seslerinden ürküp
Kan ter içinde ardına bakmadan
Dumanlarını savura savura
Dağların böğründen geçip
Nehirlerin üstünden aşıp
Rayları elverdiğince koşup
Yalınayak kaçan bir tren gördüm!

Onun için tek çareymiş
Neresi olduğuna bakmadan
Köhneliğine yalnızlığına aldırmadan
Biçilmiş tarlaların arkasına
Başı bulutlu dağların arasına
Saklanıp adı sanı unutulmuş
Rastladığı ilk istasyona sığınmak!

Kıvılcımlar çıkara çıkara durup
Yanık balata kokuları arasında
Atılıp kimsesizliğin kollarına
Sessizliğe gömülmek istiyormuş
-En yüksek makama dilekçe göndermiş!
Dedi terk edilmiş köyün muhtarı
Yüreğimdeki bu sonsuz seferden
Muafiyetini arz ediyor(muş)...

Sevda Treni...........................

27082009


Saadet Gökçe

 Teşekkürler..

Teşekkürler.