Abgal
Abgal, Sümer mitolojisinde Enki'ye hizmet eden yedi büyük bilge.

Apsu'nun tatlısularında ortaya çıkan Abgallar, yarı balık yarı insan olarak tasvir edilirler.

Akad mitolojisinde Apkallu olarak adlandırılırlar.



Annuna
Annuna Sümer mitolojisindeki 50 büyük tanrıdır. Genel olarak bu tanrıların bölgeleri yeraltı dünyası yani ahiret/cehennemdir. Bazıları belli kentlerle ilgilidir. Akadların Anunnaki'sine benzerler.

Annuna'dan bazıları:

* Ashnan: Tahılların tanrıçası.
* Enbilulu: Fırat ve Dicle nehirlerinden sorumlu tanrı.
* Enkimdu: Su kanallarından sorumlu tanrı.
* Ereshkigal: Yeraltı dünyasının kraliçesi.
* İşkur (tanrı): Rüzgarların tanrısı.
* Lahar: Sığır tanrrçası.
* Nanshe: Fakir, dul ve yetimlerin tanrıçası.
* Nidaba: Yazmanın tanrıçası.
* Ningal: Yüce tanrıça, Ay-tanrı Nanna'nın karısı.
* Nusku: Işık ve ateş tanrısı.
* Uttu: Dokuma ve giyimin tanrıçası



Antu
Antu, Sümer yaratıcılık tanrıçasıdır. Gökyüzü tanrısı Anu'nun eşidir. Daha sonraki dönemlerde tanrıça İştar, birçok antik mezopotamya tanrıçası gibi, Antu'nun da yerini almıştır.



Anunnaki
Anunnaki veya Anunnaku bir grup Sümer ve Akad mitolojik tanrılarıdır. Bazı durumlarda Büyük 50 Tanrı Annuna ve Igigi ile çakışır.

İsim bazen "da-nuna", "da-nuna-ke4-ne", veya "da-nun-na" olarak yazılır ki bu bir tür 'kraliyet kanından olanlar' gibi bir anlama gelir



Apsû
Apsû (abzu veya engur olarak da bilinir) Sümer ve Akad mitolojisindeki yeraltı tatlı su okyanusuna verilen isimdir. Göller, pınarlar, nehirler, kuyular ve diğer tatlı su kaynaklarının suyu apsû`dan çektiğine (aldığına) inanılırdı.

İnsanoğlu yaratılmadan önce Sümer tanrısı Enki'nin (Akad'da Ea) apsû`da yaşadığına inanılırdı. Karısı Damgalnuna, annesi Nammu ve uşakvari bir yaratık türünün de apsû`da yaşadığına inanılırdı.

Eridu'da Enki'nin tapınağı E-abzu ("abzu tapınağı") olarak bilinirdi. Babil ve Asur tapınak avlularında bulunan belirli kutsal su depolarına da apsû veya abzu denirdi. Bazılarına göre bu böylece İslam camilerindeki yıkama havuzlarının veya Hıristiyan kiliselerindeki vaftiz pınarlarının öncüsüdür.



Eridan
Eridan, Mezopotamya mitolojisindeki yer altı dünyası - cehennemde akan nehirlerden biri.



Kingu
Kingu, Qingu olarak da yazılır, Babil mitolojisindeki bir cindir. Tanrıça Tiamat, ki sonra Marduk tarafından öldürülmüştür, Kingu'nun eşiydi.

Tiamat Kingu'ya Kader Tableti'ni verdi. Kingu, Kader Tableti'ni zırh olarak giyerdi, bu da ona büyük bir kuvvet kazandırırdı. Daha sonraları, Marduk tarafından öldürüldü ve kanından insanlık yaratıldı.



Lugalbanda
Lugalbanda, Sümer kral listesine göre Uruk'un üçüncü kralı, Gılgamış'ın babası. Efsaneye göre karısı tanrıça Ninsun'dur.

Arkeolojik bulgular ışığında, Lugalbanda'nın kahramanı olduğu iki destan metni bulunmuştur, bilim adamları bu metinleri Lugalbanda I (veya Dağ Mağarasında Lugalbanda) ve Lugalbanda II olarak adlandırmıştır.



Mamitu
Mamitu, ilk dönemlerde, Akad ve Sümer mitolojisinde yemin, ant içme tanrıçasıdır. Daha sonraki dönemlerde, yeni doğan bebeklerin kaderlerine karar veren bir tür kader tanrıçası ve öteki dünyadaki yargıçlardan biridir. Mammitu, Mammetum gibi yazılışları da mevcuttur. Bazı kaynaklarda Nergal'in eşi olarak geçer.



Mummu
Mummu, tarih öncesi (primordiyal) tanrılardan Apsû (tatlı su) ve Tiamat'ın (tuzlu su) vezir tanrısı. Teknik yeteneğin vücut bulmuş hâli, cismani şekli olmasının yanı sıra antik Sümero-Babil zanaatkâr-tanrısıydı. Efsaneye göre tatlı su ruhu ile dişi bir devden Mum-mu denilen ne olduğu bilinmeyen bir varlık türemiş. Mum-mu biri dişi ,biri erkek iki yılan doğurmuş. Bu yılanların evlenmesiyle , gökler ve yerler meydana gelmiş. İnsanlar yaratılan bu evrenin kırmızı bir öküzün boynuzunun üstünde durduğuna inanmışlar. Bu öküz bir taşın üzerinde, taş bir balığın sırtında, balık suda, su da havadaymış

Antik Sümerce'de Mummu kelimesi "uyanan" anlamına gelip teknoloji, matematik ve soyut kavramları Mezopotamya halkına getirdiğine inanılıyordu.



Nabu
Nabu Babil hikmet-irfan ve yazı tanrısı. Babilliler tarafından, Marduk'un oğlu ve Ea'nın torunu olarak tapılırdı. Nabu'nun eşi Taşmetum'du.

Aslen, Nabu Amoritler tarafından Mezopotamya'ya getirilmiş bir batı Semitik tanrıydı.



Namtar
Namtar, Sümer, Asur ve Babil mitolojilerinde cehennemle ilgili bir tanrı bir tür iblis, ölüm tanrısı ve An, Ereşkigal ve Nergal'ın elçisidir. Hastalıklardan ve haşarettan onun sorumlu olduğuna inanılırdı, çünkü iblis biçiminde altmış hastalığa hükmettiği söylenirdi. Bu hastalıklardan korunmak için ona bazı adaklarda bulunulurdu. Asur ve Babillilerin bu inancı fethettikten sonra Sümerlerden aldıkları düşünülmektedir.



Ninsun
Ninsun, Sümer mitolojisinde tanrıça. Ünlü kahraman Gılgamış'ın annesidir.

Gılgamış Destanı'nda Ninsun Uruk'ta kral olan oğluyla beraber yaşayan bir insan, kraliçe olarak geçer.



Rabisu
Rabisu ("serseri, avare"), Akad mitolojisinde vampirimsi bir ruh veya cin. İnanışa göre Rabisu karanlık köşelerde veya evlerin girişinde saklanır, insanlara saldırmak için pusuda bekler. Saf deniz tuzunun onları uzak tutacağına inanılırdı. Cehennemde, Anguiş Çölü'nde yaşadıklarına, buraya yeni gelen ruhlara saldırdıkları düşünülürdü.



Reşef
Reşef, Mezopotamya mitolojisinde salgın ve savaş tanrısı. Ugarit mitoloji metinlerinde geçmese de Ugarit panteonunun önemli bir üyesiydi.

Reşef Babil ölüm tanrısı Nergal ile karıştırılır veya tanımlanırdı. Fenikeli kitabelerde rşp gn "Bahçenin Reşef'i" ve b`l chotz "Okun Tanrısı" olarak geçmektedir. Fenike-Hitit kitabelerinde "geyik tanrı" ve "ceylan tanrı" olarak da geçer.

18. Hanedan sırasında, Reşef Mısır'da da popülerleşmiş ve bir diğer Kalde/Mezopotamya kökenli tanrı olan Qeteş (cinsellik tanrıçası) ile bereket tanrısı Min'in babası olarak ele alınmıştır.

Reşef karakterinin Yunan Apollo ve Vedik Rudra ile ilişkili olduğu yönünde şüpheler vardır.

İsminin farklı yazılış ve biçimleri: Rahşaf, Rasap, Raşap, Resep, Reşep, Reşpu, Resheph.