MEVLİD KANDİLİ ve ÇANAKKALE ZAFERİ

Muhterem Müslümanlar!

Takvimler miladi 571’i gösterirken dış dünyası güneşle aydınlanan, insanlığın iç dünyası karanlıktı. İnsanlık, şirk, inkar, isyan ve cehalet içindeydi. Onun, gönül dünyasını aydınlatacak bir nura ihtiyacı vardı. Rebiülevvel ayının 12. gecesi Allah Teâlâ, o nuru insanlığa gönderdi. Cenâb-ı Hak, bunu şöyle ifade etmiştir: “ Ey Peygamber! Biz seni hakikaten bir şahit, bir müjdeci ve nur saçan bir kandil olarak gönderdik.” [1]

Kıymetli Kardeşlerim!

Rivayete göre, Adem (a.s) cennette iken ‘Muhammed’ isminin Cenâb-ı Hakk’ın ismiyle birlikte yazılı olduğunu görmüş, onun büyüklüğünü anlamış, hatasına tevbe ederken ‘Muhammed hakkı için’ diyerek af dilemişti. “Adem, Rabbinden bir takım kelimeler aldı ve hemen tevbe etti”[2] meâlindeki âyetin buna da işaret ettiği söylenmektedir.[3] Kur’an-ı Kerim’de bildirildiğine göre Îsâ (as) asırlar öncesinden onun geleceğini ve adının ‘Ahmed’ olacağını kavmine haber vermiş ve şöyle demiştir: “Ey İsrailoğulları! Ben size Allah’ın elçisiyim. Benden önce gelen Tevrat’ı tasdik edici ve benden sonra gelecek ismi Ahmed olan bir peygamberi müjdeleyici olarak geldim.”[4]
İşte o peygamber Ahmedü Mahmûdu Muhammed Mustafa’dır (s.a.v). Hâtemü’l-enbiyâ, yani nübüvvet zincirinin son halkası, peygamberlik sarayının son tuğlası, Mekke-i Mükerreme’de dünyaya geldi. Nuru ile kalplerimizi aydınlattı. Ona iman ettik, ümmeti olmakla şereflendik, pâk ismini her zaman hürmetle anmaya azmettik.
Önümüzdeki Çarşambayı Perşembeye bağlayan gece Rebiülevvel’in 12. gecesi, Hz. Muhammed’in (s.a.v.) dünyayı teşrif ettiği gecedir.

Muhterem Müslümanlar!
Mevlid kandilimizin arefesinde yâd etmemiz gereken önemli bir gün olarak 18 Mart Çanakkale Zaferi vardır. Hemen hepimizin hafızasında Çanakkale Harbi’yle ilgili önemli hatıralar vardır. “Çanakkale içinde vurdular beni. / Ölmeden mezara koydular beni” gibi yanık türküler bize hep bu tarihî hadiseyi hatırlatır. “Şu boğaz harbi nedir, var mı ki dünyada eşi. / En kesif orduların yükleniyor dördü beşi” gibi destanlar da onu edebiyatımızda ebedileştirmiştir. Zaferler maddi tedbirlerin yanında nihayet can vererek kazanılır. Can, insanın maddi planda en aziz varlığıdır. Ancak daha üstün değerler uğruna feda edilebilir. Bu değerler din, ırz, namus ve vatandır. Onun için Mehmetçik cepheye sevkedilirken onlara bu üstün değerler hatırlatılır. “ Mehmedim! Irzını, namusunu, vatanını, bayrağını düşmana çiğnetme! Ölürsen şehit olur, cennette peygamberlerle birlikte olursun. Kalırsan gazilik ünvanı elde eder, hür ve başın dik yaşarsın!”

Şehitliğin, Allah katında ne yüce bir mertebe olduğunu milletimiz, dininden öğrenmiştir. Şehitlerin ölmediği, Allah katında onların türlü nimetler içinde bulundukları Kur’an’da beyan edilir. Hiç kimsenin cennete girdikten sonra oradan geri dönmek istemeyeceği, fakat şehidin on defa dönüp tekrar şehit olmak istediğini yine hadisler bildirir.[5]

Muhterem Müminler!
Çanakkale gibi zaferlerin kazanılması için dinimizin bize kazandırdığı en önemli değerlerden biri birlik ve beraberlik ruhudur. Cenâb-ı Hakk: “Çekişmeyin, aksi halde başarısız olursunuz, gücünüzü gider.”[6] Buyuruyor. Allah Teâla’nın bu buyruğuna teslim olan milletimiz, Doğulusu Batılısı, Kuzeylisi Güneylisi ile düşman karşısında kenetlenmiş, sabretmiş ve zafere ermiştir. Onlar hâlâ Çanakkale sırtlarında yan yana yatmakta ve şehit ruhlarıyla vatanı beklemektedirler.

Bu vesile ile mevlid kandilinizi şimdiden tebrik ediyor bundan 93 yıl önce İslamı, ezanı, bayrağı, namusu ve bu toprakları koruma uğruna canlarını veren başta Çanakkale Şehidlerimiz olmak üzere bütün şühedamıza, bu cennet vatanı bizlere emanet eden şehit ve gazilerimize rahmet diliyorum.