Gönül ustası Mevlana, insanı ilahi huzura ulaştıran tekbir, kıyam, rüku, secde, selam ve dua gibi namaz rükünlerine oldukça düşündürücü manalar kazandılır;
 
 Namaza tekbirle girmek:
"İlahi! Biz Senin huzurunda kurban olduk !" demektir.
Tekbir getirerek kurban kesildi ğibi, tekbirle namaza başlamak da,
"Allah'ım canımız Sana feda olsun!" anlamındadır.
 
 Namazda kıyama durmak:
Allah'ın huzurunda kıyametteki muhasebeyi hatırlatır. Kul, biraz sonraki hakkıyla yerine getiremediği kulluğundan ve işledği günahlardan dolayı, utancından ayakta durmaya dermanı kalmaz, rükuya eğlir.
 
 Başı rükuda iken; "Hakk'ın suallerine cevap ver" diye İlahi ferman gelir. Kul, rükudan başını mahcup olarak kaldırır. Ayakta duramaz, yüzüstü secdeye kapanır.
 
 Tekrar ona:
"Secdeden başını kaldır! Yapmış olduklarından haber ver" diye ferman gelir. O, yine mahcup bir halde başını kaldırsa da, tekrar yüz üstü kapanır.
 
 O ağır yükün tesirinden dizleri üstüne çöker.
Sağa selam verir:
Peygamberler ve melekler tarafına bakar, onlardan şefaat talep eder.
Onlar şöyle derler:
"Çare ve yardım günü geçti. Çare ancak dünyada olabilir. Orada salih amellerde bulunmadınız, o günler gitti."
 
Sola selam verir:
Akraba ve yakınlarının tarafına bakar. Onalardan da bir fayda göremez. Herkesten ümidini kesince, dua için iki elini kaldırır:
 
"Ya Rabbim, herkesten ümidimi kestim. Kuluna yardım edecek' ancak Sensin. Senin rahmet ve mağfiyetine sınır yoktur"der.
 

teşekkürler