Menaşe kabilesi (İbranice: מְנַשֶּׁה, Menaşe; Anlam: Unutturan), Tora'da adı geçen On İki İsrail Kabilesi'nden biridir. Efraim kabilesi ile birlikte Yosef Hanedanlığını oluştururlar.

Menaşe kabilesi toprakları Şeria Nehri tarafından ikiye bölünmüş neredeyse birbirinden kopuk iki parça toprak şeklinde yer alıyordu. Bu iki yarımı birbirine bağlayan nokta Batı Menaşe'nin kuzeydoğu köşesiyle Doğu Menaşe'nin güneybatı köşesiydi. Batı Menaşe, Kenan torpaklarının ortasında bulunan Efraim kabilesinin kuzeyinde, Şeria Nehriyle Akdeniz'in arasında, İssakar kabilesi'nin güneyinde yer alıyordu. Doğu Menaşe ise, Gad kabilesinin kuzeyinde, Hermon Dağı'nın güneyinde yer alıyordu. Kenan topraklarında ender bulunan su yataklarının bölgedeki varlığı bu toprakları önemli kılıyordu. Ayrıca iki önemli dağ geçiti bu toprakların içinde bulunuyordu.

Kökeni

Toraya göre kabile adını torunları olduğu Yosef'in oğlu Menaşe'den almıştır. Yahudi dini öğretilerine göre, Yosef Yakup ve Rahel'in oğlu, Benyamin'in kardeşi, Menaşe ve Efraim'in babasıdır. İlk doğan oğul Menaşe olmasına rağmen, Yakup, Yosef'in ikinci oğlu Efraim'i, torunlarının daha başarılı olacağını öngördüğü için, Menaşe'nin yerine kutsamıştır. Her ne kadar Yosef Hanedanlığı'nın sınırları Tora'nın değişik yerlerinde tutarlı bir şekilde anlatılmışsa da Menaşe ve Efraim'i ayıran sınırlar degişiklikler gösterir.[4] Bazen Menaşe ve Efraim'e kısaca Yosef diye hitap eden Tora bu iki kabileyi tek kabileymiş gibi ele alır.[4] Bazı din adamlarına göre başlangıçta Benyamin kabilesi de Yosef Hanedanlığının bir parçasıydı.

Akibeti

Kuzey İsrail Krallığı'nın bir parçası olan Menaşe kabilesi Asurlular tarafından fethedilince tarihleri sona erdi. Fakat bazı gruplar bugün Menaşe'in soyundan geldiklerini savunurlar; örneğin İsrail'deki Samaritler, Hindistan'daki Bney Menaşe gibi. (bkz Kayıp On Kabile).