 |
|
|
Bana
kızgın ya da kırgın mısın bilmiyorum. Olma. Kalmak benim için bir
seçenek olsaydı kalırdım, biliyorsun. Ben sendeyken, sen huzurluydun;
ben de sana huzur verdiğim için mutluydum. Şimdi içini saran dikenli
tellerin sana ne hissettirebileceğini düşününce gözlerim kararıyor.
Birdenbire
oldu. Pat diye. Bir an önce, ruhunun etrafında bir sarmaşıktım, sonraki
an ruhun çıplaktı. Sen, benim seni terk etme seçeneğimi hiç aklından
geçirmemiştin. Şaşırttım seni beklenmedik gözü karalığımla.
Karnının
altında saklı bir yerdeki inci tanesiydim ben. Ve ordan, senin tam
merkezinde durduğun bir evreni kaplıyordum. Sınırı, gözünün gördüğü,
kulağının duyduğu, ruhunun hissettiğiyle belirleniyordu bu evrenin. Her
noktasına hakimdim dünyanın. Ben senin içinde korunabileceğin görünmez
camdan bir kuvözdüm, bu kuvözün içindeki havaydım. Şimdi cam kırıldı ve
sen korunaksızsın.
O yüzden bu kadar acı geldi yokluğum sana. Kesin konuştum, acı gelmedi mi yoksa ?
Böyle
olması gerekmezdi. Alıp seni karşıma oturtsaydım, deseydim ki “Bak, ben
senin içinde yeşeren kötü tohumlarla bir arada duramam. Nefes alamam,
barınamam. Gel vazgeç bunlardan, beni koru içinde, diğerlerinden
kurtul.” O zaman belki şimdi bu mektubu yazıyor olmazdım sana. Şimdi
her kahkahan korkutucudur, ben olsam güldüğünde bahar getirirdin
dünyaya. Bebekler ve çocukların gülmesi nasıl mutlu ederse herkesi,
seninki de öyle mutlu ederdi. Süt dişlerinin seni terk etmesi nasıl bir
his bilirsin, benim seni terk etmem de buna benzer ama daha ağır
yaşanır etkileri ve yerini dolduracak başka bir şey gelmez. Ararsın
hep, kim olduğunu, hayatın anlamını, aslında beni arıyorsundur farkında
olmadan, beni, masumiyetini.
|
| WwW.WeBCaNaVaRi.NeT | > .::|~ ☼ Kültür ☼ ~|::. > Hayata Dair. (Moderatör: WeBCaNaVaRi)
Konu: Masumiyet
Yazdır
Gelişmiş Arama
Mart 14, 2014, 04:50:35 ÖS