Manzanar Toplama Kampı (Resmî adı: Manzanar War Relocation Center, dönemin Japonca adı: Manzana Senji Tenjūsho, Kanji: 満砂那戦時轉住所, Manzanar kelimesi İspanyolca'da "Elma bahçesi" demektir. Japonca'daki Kanji uyarlaması olan Manzana'nın anlamı ise Kumla dolu demektir), II. Dünya Savaşı sırasında Amerika Birleşik Devletleri'nde Japon göçmenler ve Japon asıllıları hapsetmek için kurulan toplama kamplarından biri.

Tarihçe

7 Aralık 1941 tarihli Pearl Harbor Saldırısı'ndan sonra Amerika Birleşik Devletleri hükûmeti Batı Sahili'ndeki “Japon Sorunu” çözmek için hızla harekete geçti.[1] Aynı günün akşam saatinde Federal Bureau of Investigation (FBI) 2.192 Japon asıllı ABD'lileri dahil olmak üzere seçilmiş “düşman” yabancıları tutukladı.[2] Kaliforniya Eyaleti hükûmeti ise Japon asıllı ABD'liler tarafından yapılabilecek potansyel hareketleri hakkında uyardı.

19 Şubat 1942'de Devlet Başkanı Franklin D. Roosevelt askerî bölgesini belirterek o bölgelerden herhangi kişiyi dışlayabilmesi için askerî komutanları tayin etme yetkisini Savunma Bakanlığı'na veren 9066 no'lu Executive Order (Devlet Başkanı Emri)'i imzaladı. Emir aynı zamanda, daha sonra War Relocation Authority (WRA) tarafından “relocation centers (yeniden yerleştirme merkezler)” olarak adlandırılacak olan yerlere dışlanan kişileri toplayabilme yetkisini verdi.[3] Bu emrin sonucu 120.000'den fazla Japon asıllı ABD'liler zorla yerleştirildi. Bunların üçte biri ABD doğumlul idi ve geri kalan ise federal kanundan dolayı vatandaşlığa geçmesini yasaklanmış olanlar idi.[4][5] Over 110,000 were imprisoned in the ten concentration camps located far inland and away from the coast.

Manzanar Toplama Kampı, 10 toplama kampın ilki olarak kuruldu.[6] Başlangıçta, 21 Mart 1942 - 31 Mart 1942. tarihleri arasında Owens Valley Reception Center adıyla bilinen geçici “reception center” idi.[6] O dönemde ABD Kara Kuvvetleri'ne bağlı Wartime Civilian Control Administration (WCCA, Savaş zamanı Sivil Yönetimi İdaresi) tarafından işlenmekteydi.[7] Haziran 1942'de Owens Valley Reception Center, WRA'nin kontolüne geçti ve resmen "Manzanar War Relocation Center" oldu. Manzanar'a ilk gelen Japon asıllı ABD'liler, kampın kurulmasına yardım eden gönüllülerdendi. Nisan ayın ortasında günde 1.000 kadar Japon asıllı ABD'liler ulaştı ve Temmuz ayına kadar kampın nüfusu 10.000'e yaklaştı.[8] Tutukluların yüzde dokusanı Los Angeles bölgesinden ve geri kalanlar ise Stockton ve Bainbridge Adası, Washington'dan gelenlerden oluşuyordu.[8] Bunların çoğu çiftçi ve balıkçı idi. Manzanar'da en kalabalık zamanda 10.046 kişi ve toplam 11.070 kişi hapsedildi.

21 Kasım 1945'te WRA Manzanar Kampı kapattı. Tutkulular Manzanar'a Amerika Birleşik Devletleri hükûmeti tarafından getirildiği halde serbest bırakıldıktan sonra kendi imkanlarıyla kamptan ayrılıp istikametlerine gitmek zorunda kaldılar.[10][11] WRA tek gidiş tren veya otobüs parası olarak kişi başına $ 25 dolar verdi.[11] Çoğunluğu kapmtan isteyerek ayrıldı, ancak önemli sayıda tutuklular gidecek yerin olmamasından dolayı ayrılmasını reddettiler. Reddenler, bazen şiddete başvurularak barakalardan çıkarıldılar.

Mananar'da 146 tutuklu öldü.

15 tutuklu kampta gömüldü ve bunlardan sadece 5 mezar kaldı, çoğu daha sonra aileleri tarafından yeniden gömüldü.