Kaldırdım yaranın kabuğunu,
söküp kopardım.
Kıpkırmızı aktı yere.
Baktım,
içimin temizlenişine,
akışına biriktirdiğim acıların.
Boşaldı içindeki irin.
Güneş girdi perdeleri açınca,
dolmuşluğuma baktım.
Kapıyı zorlamasına yenilmişiliğimin.
Sızmasına duvarlarından çaresizliğimin.
Ellerime düştü,
tavanlarından dökülen özlemlerim.
Islandı elim kuşkularımla,
ayaklarıma değdi dalgalar gibi yalnızlığım
Çığlık atarak çıktılar
söyleyemediğim kelimeler
Savurdu saçlarımı suskunluğumun yarasaları.
Kayalar düştü kaybedişimden.
Yıkıldı MAĞARA KALBİM.
İçime çektim temiz havayı,
yeşili gördü gözlerim.
Göz kırptım bugün hayata,
yeniden merhaba dedim.