hep bir karanlık çöküyor üstüme, ansızın;
gözgözü görmez oluyor birden
ya da sadece ben kör oluyorum
sanki hayatta bir tek ben yaşıyormuşum gibi

oysa hiç de meraklısı değilim dünyanın
ben mi istedim sanıyorsunuz
burada olmayı

madem geldik dönüşü olmayan bir yoldan
yaşamaya mecbur bırakıldık madem
ölmek ölmekse sadece bir bekleyişse
nefes almak ya da almamak
bütün mesele bu..

tam şükretmesini öğrenecekken
hayat denilen beşinci element
düşman kesiliyor bize
bütün tecrübe ve bilgisiyle
ne yapsam boş hangi yarışa girsem
galip belli

hatta bir sıfır önde başlıyor çoğu zaman
ama dur daha kızmadım az kaldı
insansa yaratılmışların en şereflisi
ben bu hayatı yenmezsem yani
bu kör talihi altüst etmezsem
insan değilim
inanmam yetecek bana sonra
inancın getireceği çalışma
azim ve sabır...
salla hepsi laf gebeliği
tam takır kurubakır
ali 5 - hayat sıfır.