Hayatta tek amacı para kazanmak olan bir adam, bu emeline kolay kolay erişemez, çünkü ortada elbette çok büyük engeller vardır. Karşılaşacağı engeller de maddi şeyler olduğu için, onu çabuk yıldırır.

Mânevi bir amacı benimsemiş bir kimse ise, bu işte karşılaştığı engelleri, azim, sebat gibi mânevi kuvvetlerle daha kolaylıkla yener. Basit bir örnek: Bir arkadaşınızla yola çıktınız, diyelim. Arkadaşınızın amacı yolda para bulmak olsun; sizin amacınız ise yolda birine yardım etmek. Arkadaşınız yolda pek kolay kolay para bulamaz ama, siz, yolunuzun üzerinde, yardım edebileceğiniz bir kimseye hemen daima raslıyabilirsiniz.

Mânevi başarıların zevki de büyüktür. Arkadaşınız yolda para bulursa acaba sizin birine yardım etmekten duyduğunuz kadar zevk duyacak mıydı?

İnsan, varlıklı olmakla başarılı olmuş sayılmaz. Büyük adam olmak, başkalarının acılarına derman aramak, insanların daha huzurlu yaşamaları için çalışmak, insanlığa faydalı keşiflerde, icatlarda bulunmak, meydana getireceği sanat eserleriyle kendisinin de, mensubu bulunduğu milletin de adını yaşatmak.

İşte asıl başarı bunlardır. Pek çok para kazanmış olduğu halde hayatta hiçbir başarı kazanamamış insanlar çoktur; öte yandan, zengin sayılmyacakları halde amaçlarına ulaşmış, yani başarıyı hakkiyle elde etmiş hayat kahramanları da sayısızdır.

Hayatta mânevi amaçları benimsersek kazandığımız başarılar da mânevi, o ölçüde de zevkli, haz dolu olur. Maddi başarı gelip geçicidir, mânevi başarılar daha derin, daha süreklidir.