*Aziz Nesin'in bir hikayesidir. *
*Günümüzde geçen olaylarla bir ilgisi yoktur.*
*MADALYALI EŞEK...*
* *
*Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, deve tellal iken, memlekette bir
padişah varmış. Tanrı göstermesin, anlatılmaz bir kıtlık baş göstermiş. Bir
zamanlar yediği önünde, yemediği ardında, bir eli yağda bir eli balda olan
insanlar, bir dilim kuru ekmeğin yoksunu olmuşlar.*
* *
*Padişah bakmış ki kıtlık halkı kırıp geçirecek, bunu önleyici bir çıkar yol
aramış. Sonunda, memleketin dört biyanına, sokak sokak, köşe bucak
çığırtkanlar salmış. Çığırtkanlar Padişah fermanını şöyle bağırırlarmış:*
* *
*- Ey ahali!.. Duyduk duymadık demeyin!... Her kimin devlete bir hizmeti,
vatana bir yararlığı olmuşsa, koşup saraya gelsin! Padişahımız efendimiz
onlara nişanlar verecek!..*
* *
*İnsanlar, açlığı, yokluğu, derdi, borcu, harcı unutup, Padişahtan nişan
almak sevdasına düşmüşler.*
* *
*Padişahta yapılan hizmetin büyüklüğüne göre çeşit çeşit nişanlar varmış.
Birinci dereceden altın yaldızlı nişan, ikinci dereceden altın suyuna batmış
nişan, üçüncü dereceden gümüş kaplama nişan, dördüncü dereceden demir nişan,
beşinci dereceden kalaylı nişan, altıncı dereceden çinko nişan, yedinci
dereceden teneke nişan...*
* *
*Gelen giden nişan alıyormuş. Artık öyle olmuş, öyle olmuş ki, nişan
yapmaktan Padişahın memleketinde hurda demir, çinko, teneke kalmamış.
Fincancı katırının boynundaki çangur çungur sallanan cam boncuklar nasılsa,
körük gibi şişirilen göğüsler üzerinde de nişanlar, işte öyle sallanmaya
başlamış.*
* *
*İnsanların göğüslerinde şangur şungur nişanların sallandığı, Padişahın kim
gelirse nişan dağıttığını duyan bir inek de,
- "Nişan asıl benim hakkım!" diyerek bir nişan almayı aklına koymuş.*
* *
*Açlıktan bir deri bir kemik, böğrü böğrüne çökmüş, kaburgası omurgasına
geçmiş inek koşa koşa sarayın kapısına gelmiş. Kapıcıbaşıya,
- Padişaha haber verin! demiş. Bir inek kendisini görmek istiyor.
Başlarından savmak istemişlerse de,
- Padişahı görmeden, bu kapıdan bir adım atmam!... diye böğürmeye
başlayınca, Padişaha,
- Efendimiz, kullarınızdan bir inek huzurunuza çıkmak istiyor... demişler.
Padişah:
- Gelsin bakalım, bu da nasıl bir inekmiş... diye ineği huzuruna çağırıp,
- Böğür bakalım, ne böğüreceksin?... diye sormuş,*
* *
*İnek de,
- Sultanım, demiş, duyduğuma göre nişanlar dağıtıyormuşsun. Ben de nişan
almak istiyorum.
Padişah,
- Hangi hakla? diye bağırmış. Sen ne yaptın. Memlekete nasıl bir
yararlılığın dokundu ki sana nişan verelim?...*
* *
*O zaman inek,
- Efendimiz! diye söze başlamış. bana nişan verilmesin de kimlere verilsin?
Ben daha insanlara ne yapayım? Etimi yersiniz, sütümü içersiniz, derimi
giyersiniz. Gübremi bile bırakmaz kullanırsınız. Teneke bir nişan için, daha
ne yapayım?*
* *
*Padişah, ineğin isteğini haklı bulmuş. İneğe ikinci dereceden bir nişan
verilmiş. Boynunda nişanı, inek sevinçten oynaya oynaya saraydan dönerken
katırla karşılaşmış.
- Selam inek kardeş!
- Selam katır kardeş!
- Nedir bu sevincin? Nereden gelirsin böyle? İnek herşeyi bir bir anlatmış.
Padişahtan nişan aldığını da söyleyince katır da coşmuş.*
* *
*O coşkunlukla doğru dörtnala saraya varmış.
- Padişahımız efendimizi göreceğim!.. demiş.
- Olmaz!.. demişler.*
* *
*Ama, babadan kalma inatçılığı ile katır art ayaklarıyla saray kapısında
direnince, Padişaha durumu iletmişler. Padişah,
- Gelsin bakalım, katır kulum da... demiş.*
* *
*Katır huzura varınca, bir katır selamı verip, el etek öptükten sonra, nişan
istediğini söylemiş Padişah sormuş:
- Sen ne yaptın ki nişan istiyorsun?*
* *
*- A hünkarım, daha ne yapayım? Savaşta topunuzu, tüfeğinizi sırtımda
taşıyan ben değil miyim? Barışta çoluğunuzu çocuğunuzu arkamda götüren ben
değil miyim? Ben olmazsam, işiniz temelli bitiktir.*
* *
*Katırı da haklı bulan Padişah,
- Katır kuluma da birinci dereceden bir nişan verilsin!... diye ferman
eylemiş.*
* *
*Katırda bir sevinç bir sevinç, dörtnala saraydan dönerken eşekle
karşılaşmış. Eşek,
- Selam yeğenim!... demiş. Katır,
- Selam amcabey!.. demiş.
- Nereden gelip, nereye gidersin? Katır başından geçenleri anlatınca,
- Dur öyle ise, padişahımıza gider, bir nişan da ben alırım!.. diye dörtnala
saraya koşmuş.*
* *
*Saray koruyucuları, deh demişler, çüş demişler, eşeği bir türlü
atlatamayınca Padişaha varıp,
- Eşek kulunuz gelmiş, huzura çıkmak ister! demişler. Eşeği kabul buyuran
Padişah:
- Ne dilersin ey eşek kulum?.. deyince,*
* *
*Eşek de dilediğini bildirmiş. Padişah, canı burnuna gelip kükremiş:
- İnek eti ile, derisi ile, gübresiyle bu memlekete, bu millete hizmet etti.
Katır dersen savaşta, barışta yük taşıdı, bu vatana hizmet etti. A eşek, ya
sen ne iş gördün ki, bir de kalkmış eşekliğine bakmadan nişan istersin?..
Utanmadan bir de karşıma gelmişsin. Söyle, ne halt ettin?*
* *
*O zaman eşek keyfinden sırıtarak,
- Aman Padişahım efendim, demiş, size en büyük hizmeti eşek kullarınız
yapmıştır. Eğer benim gibi binlerce eşek kulların olmasaydı, hiçbir taht
üzerinde oturabilir miydin? Saltanat sürebilir miydin? Dua et biz eşek
kullarına ki, bizim gibi eşekler var da, sen de böyle saltanat sürüyorsun.*
* *
*Padişah, karşısındaki eşeğin, öyle her eşek gibi teneke nişanla gözü
doymayacağını anlamış,*
* *
*- Ey eşek kulum,Haklısın senin sayende ben bu makamdayım demiş. Senin bu
çok yüksek hizmetini karşılayabilecek bir nişanım yok. Sana ölünceye kadar
beylik ahırından hergün Makarna,Bulgur,Üzüm hoşafı ve Kış aylarındada
kömür,bağladım..
Ye, yee saltanatım için durmadan anır!..*
* *
* *

--

Cumhuriyetimizin kurucusu Ulu Önder Atatürk'ün, "Ne mutlu Türküm diyene!''
anlayışına karşı çıkan herkes Türkiye Cumhuriyeti'nin düşmanıdır ve öyle
kalacaktır.
Cesaretin bittiği yerde, Esaret başlar.