Yine başa döndüm bu labirentte.
Bir ara buldum sanmıştım çıkış kapısını yine yanılmışım.
O kadar kötü ki o kapıyı umutla açıp yıkılmak..! sonunda kurtuluyorum deyip umutsuzluğa kapılmak..!
ve insan o kadar yoruluyor ki sürekli yanlış kapıyı açmaktan ...!
ben artık çıkmak istemiyorum bu karanlıktan..!yada onun beni bırakmasını bekliyorum...!
her şeyden o kadar sıkıldım ki artık düşünmek istemiyorum...!
çıkış kapısını bulmak istemiyorum..!
yalnızlıkmış en güzeli zaten...! yalnız kalmak istiyorum...!
hani hep diyordum ya bana kapalı bu çıkışlar,birinin çıkarması lazım diye..artık o "birisi"ni de istemiyorum...
hayata küstüm tamamen anlamsız yaşıyorum..!
anlamımı çoktan yitirdim ben..!
hayatım bitmiş zaten...!kendi mezarımda çıkış arıyorum