Kütahya Simav Memleketim

COĞRAFYA
İçbatı Anadolu bölümündedir. Kuzeyde Simav, güneyde Demirci kasabaları arasında, doğu-batı doğrultusunda uzanan 1,800 m rakımlı Simav dağları mevcuttur.

Simav ovası, faylarla sınırlanmış tektonik kökenli bir ovadır. Güneyinde billurlu kayaçların geniş yer tuttuğu Simav dağları, Kuzeyinde billurlu kayaçlar ve granit plütonlarının yüzeylediği Katrancı ve Akdağ kütleleri yükselir. Yaklaşık 820 m yükseklikte, üçgen biçimli bir çöküntü alanı olan ovanın tabanı alüvyonla kaplıdır. Ortasında yer alan sığ Simav gölü kurutulmuştur. İkinci derecede deprem alanıdır.

TARİHÇE
Bilinen en eski adları milattan önce 4 binli yıllarda varolduğu bilinen Sunauva ve Synaos şehirlerinden gelmektedir.[2] Simav çevresinde yerleşen ve adı bilinen en eski halk, Abaitler'dir. Milattan önce 1200 yıllarına kadar yaşayan bu halktan sonra, Trakya’ dan ve Çanakkale boğazından gelen Frigler yöreye egemen olmuştur.[2] Daha sonra Lidyalılar, Persler, Helenistik Krallıklar, Romalılar ve Bizanslılar Simav yöresine hâkim olmuşlardır. Roma İmparatorluğu döneminde Simav'da uzun süre sikke basılmıştır.

Evliya Çelebi'nin Seyahatname'sinde belirttiğine göre "Germiyanoğlu Beyi Babık, Simavna adlı Rum Kralının elinden aldığı için Simav derler. Bir rivayete göre de Simav (Gümüş suyu) anlamına gelir. Hakikaten suları gümüş gibi berraktır."

Simav, 1113 yılında Edremit – Kırkağaç bölgesinden Kütahya – Eskişehir’ e yardıma dönen Selçuklu Kumandanı Emir Muhammet tarafından Simav Çayı vadisinden gelinerek fethedildi. Bu Fetih dönemi uzun sürmedi, tekrar Bizans'ın eline geçtikten 192 yıl sonra Germiyan Beyliğinin kurucusu 1. Yakup Bey 1305 yılında Alaşehir’i fethetmeye giderken Simav'ı da fethetti. 1305 yılındaki fetih de Bizans’ın kiraladığı İspanyol Katalan askerlerinin Erdek’ten gelişi ile son buldu. Germiyanoğlu Mehmet Bey’in 6 Mayıs 1327 tarihinde Simav ve Kula’yı Katalanlardan fethetmesiyle Simav'da Türk Hakimiyeti kesin bir şekilde başlamıştır.[2]

Mehmet Bey’in oğlu Süleyman Şah, komşu beylik Osmanlılarla dost geçinmek, Karamanoğullarının düşmanlığından da korunmak için kızı Devlet Hatun’u Osmanlı Padişahı 1. Murat’ın oğlu Yıldırım Beyazıt’e verdi. 1381 yılında kızının çeyizi olarak Kütahya, Tavşanlı, Emet ve Simav’ı Osmanlılara verip kendi Kula’ya çekildi.[2]

Fatih Sultan Mehmet döneminde Simav, Abdullah-i İlahi gibi bir din aliminin ve onun yakın dostu Emir Buhari'nin feyz dağıttığı bir yer olarak gelişmiş medreselere sahipti. Simav medreselerinin son ünlü öğrencisi Ali Süavi (1839-1878), son değerli müderrisi ise Simavlı Arif Efendidir.(1850-1944)

Simav, 1867 yılında belediyelik olmuş, 17 Şubat 1868'de ilçe statüsüne kavuşmuştur.[2]

Kurtuluş savaşının başlarında Simav'da Reddi İlhak adındaki Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin kuruluşu Binbaşı İsmail Hakkı Bey'in gayretleriyle gerçekleşir. Çok geçmeden Cemiyetin merkezi Uşak olmuş ve adı da Kuvay-i Milliye'ye çevrilmiştir. İlk Büyük Millet Meclisi'nde mebus olarak görev alanlardan biri de Simavlı Yusuf Cemil Bey dir.

Simav ilçesi kurtuluş savaşı döneminde üç defa Yunan işgaline uğramış üç kez de kurtuluşu yaşamıştır. Simav Kuvay-ı Milliye Teşkilatı, Yunan Ordusu'nun İzmir'i işgalinden kısa bir süre sonra 1919 yılının Temmuz ayında, Kütahya Mevki Kumandanı Binbaşı İsmail Hakkı Bey tarafından Redd-i İlhak Cemiyeti ismiyle kuruldu.

Kurtuluş Savaşı'nın ilk meydan savaşı, Simav-Demirci ilçeleri sınırında 1920 yılının Ağustos ayında Kuvvay-ı Seyyare Teşkilatı'nın 4.500 kişilik kuvvetleriyle, Demirci'de konuşlanmış 10 bin kişilik Yunan tümeni arasında olmuştur

DOĞA VE EKONOMİ
Simav, özellikle Eynal, Çitgöl ve Naşa Kaplıcaları ile ünlü bir jeotermal tesisi merkezidir.

İç Anadolu'ya yakın bir konumda olmasına rağmen geçiş ikliminin özelliği ile bol ormanlara sahiptir. Bu yüzden kerestecilik önemli bir uğraştır. Ormanlarında genellikle kestane ağaçları ve çam agaçları boy göstermektedir. Daha sonra Susurluk nehri adını alan akarsu da Simav'da; Simav Çayı olarak başlar.

Zamanında Emet ilçesine bağlı iken Simav ilçesi sınırlarına alınan Krater gölü ve çam ormanıyla Gölcük, ilçenin önemli doğa güzellikleri arasında yer aldığı gibi ilçenin önemli gelir kaynağıdır. Simavda bor, demir, krom, bakır gibi önemli yeraltı zenginlikleri mevcuttur.

İlçe nüfusunun % 70-75’ ini çiftçilikle uğraşan nüfus teşkil etmektedir

EĞİTİM
Simav adeta bir eğitim kampüsü gibidir. Eğitim alt yapısı oldukça gelişmiştir. İlköğretim okullarının yanı sıra Nurullah Koyuncuoğlu Anadolu Lisesi, Simav Anadolu Öğretmen Lisesi, Simav Anadolu Ticaret Meslek Lisesi, Simav Anadolu Kız Meslek Lisesi, Simav Anadolu Meslek Lisesi, Simav Cumhuriyet Lisesi, Simav İmam Hatip Lisesi ve Anadolu İmam Hatip Lisesi eğitime önemli katkılar sağlamaktadır.

Dumlupınar Üniversitesine bağlı olarak ilçede faaliyet gösteren Simav Teknik Eğitim Fakültesi ve Simav Meslek Yüksekokulunda yaklaşık 3000 öğrenci eğitim görmektedir. Simav Teknik Eğitim Fakültesinde Mobilya ve Dekorasyon Öğretmenliği ve Talaşlı Üretim Öğretmenliği bölümlerinde eğitim ve öğretim devam etmektedir. Simav Meslek Yüksek Okulunda Bilgisayar Teknolojileri ve Programlama, Elektrik, Elektronik Haberleşme, Endüstriyel Elektronik, Organik Tarım, Bankacılık ve Sigortacılık, İşletme, Muhasebe ve Pazarlama programlarında eğitim ve öğretim sürdürülmektedir. Ülkemizde Fakülte bulunan ender ilçelerimiz arasında Simav da yer almaktadır.

bir kış manzarası

jeotermal

eynal kaplıcaları gece görünümü

eynal kaplıcaları gündüz

gölcük

küçük bir şelale

aquapark