Başlıyor damlalarım dökülmeye
Yine ağlamaya başlamışım
Bakıyorum aynaya
Bir kız var mutlu
Ama o ben olamam
Çünkü ben rol yapamam

Kesiyorum yine bileklerimi umutsuzca
Acılarımı unutturur belki bana
Belki kalırsın aklımın uçsuz bir köşesinde
Krizlerimle çıkarsın belki ortaya
Ölümüme yaklaşırken
Sarılırsın belki bana bir daha

Dalıyorum yine renksiz düşlerime
İçimdeki o küçük kız ölmüş
Aynada gülümsemiyor artık kimse bana
Nedensiz yere

Çoğaltıyorum içimdeki kini
Yok ediyorum herkese olan sevgimi
Yaklaşan ölümüm geldi
Başlıyor saniyelerim
Durdurmak istemiyorum artık zamanı
Tüm kinimle ölüyorum artık

Bir ışık geliyor
İçinde o küçük kız...