Herkes ederi kadardır bende, ben insanlara gereğinden fazla değer veririm,düşünürüm, ama bu düşünme olayı iki taraflı olmazsa üstüne çizik çekerim geçer gider. Neden kandırayım ki kendimi. unutma işini isimlerini unutacak kadar iyi yapıyorum ben inan

Bak bende üstünü çiziyorum. Seda. Bu senin yok olduğun anlamına gelmez, zamanda hep var olacaksın. 

Ben üstünü çizdiğimde bir tek ona yöneltebileceğim Allah'ın selamı kalır. yaptıklarıyla kouştuklarıyla ilgilenmem. Evrendeki varlığı ben yok ol dediğimde elbette gitmez ama ben onu çok rahat gözardı edebilirim

Algıda seçicilik diyorsun yani. Yalnız gizil öğrenmenin karşısına geçemezsin.

Aynen öyle algıda seçicilik Herkes herkesle iyi geçinmek zorunda değil, selamını verir geçersin, neden kendimi sinir edeyim ki. Benim kırılıp üzüleceğimi düşünmeyen insanın benim hayatımda yeri olmaması gayet anlaşılır bir durum.

Bazen ne istediğini bilmek yeterli olmuyor.

Neden ?

Çevre bağımsız değişkenler ile dolu çünkü.

Sende yeterli mi peki?

Benim için tekrar "online" olabilmesi için insan gibi konuşmayı davranmayı, karşındakini düşünerek, azıcıkta olsa empati denen şeyi yapmayı öğrenmesi lazım. Zamanla belkide benim değer yargılarım değişecek, belki de bende o tarz insalara kendileri gibi cvap vermeye başlıcam bilemem.. ama şuan için: Psikopatlıkla alakası yok, dalımı kıranın, ağacını kökten sökerim

İyi ki alakası yok dedin. Tam da onu tanımladın.

Köküne turşu suyu dökmek daha güzel.