Kucuk bir kasabada dogdum buyudum evlendikten sonra sehire tasindik esim is imkani nedeniyle buyuk sehire gitmek sorunda kaldik. calistigi bir firmada buyuk cevresi oldu icinde sadece bir arkadasi vardi ve bize cok yakindi devamli bize gidip geliyordular bir gun esim mesai yapmasi gerekiyordu eve gec gelicehini bildirdi bende o sirada cocuklari alip parka gittim gezdirdim arkadas telefon acti size gelicez diye bende tabikide buyur gelin dedim esiyle birlikte oturmaya geldiler .. cay ikram ederken cayi elimden alirkan elim eline degdi ve ilk defa icim urperdi yani bir elektrik bir kivilcimdi sanki o gun den sonra aklimdan cikmadi ve farkettimki onunda ilgisi oldugunu . aslinda cok yanlisti dusuncemiz ilk defa bu kadar etkilenmistim. ama bir yandanda imkansiz diye bakiyordum olamaz diyordum arkasi bir gun bize geldi esimi aramak icin tabikide bende gorunce cok sevinmistim cunku ilk defa kapima gelip ilk defa yanliz kaldik iceri girmesini soyledim ama israrla iceri girdi kahve bahanesiyle tekrar elime degdi ve kendimizde bir yakinlik hissettik yanina oturdum once saclarima dokundu cok guzel dokunuslardan sonra ikimizde cok mutlu olduk fakat o gunden sonra bir daha oyle bir sey olmuycagini ve ikimizinde hata yaptigini dile getirince ustumden sicak sular dokuldu bir daha onu gorememek hissedememek beni hayal kirikligina uğratti simdi soruyorum kendime ben esimi aldattim ve bu utancimdan esimin yuzune uzun zamandir bakamiyorum cok utandim ama is isten gectik ten sonra hayat normale donmeye basladi cunku o kisiyle daha gorusmedik hayat normale dondu ama icimde hala izler var kendimi affedemiyorum affetmiycemde ne yapmam gerekior bu durumda bilmiyorum cocuklarima ve esime buyuk saygisizlik ve hatasi buyuk affedilmez bir bunalimdayim icimden atamiyorumKocamı Aldattım