kişisel gelişim yolculuğu - ruhsal gelişim nedir - kişisel erdemler geliştirmek - kendi yaşam sorumluluğunu geliştirmek

Yirminci yüzyıla ait bir terim olan kişisel gelişim, 1960'larda Amerika'da insani Potansiyeller Akımı bağlamında kullanılmaya başlandığında, toplumsal gelişimi ön planda tutmadığı için eleştirilmişti. Günümüzde sıkça kullanılan "Sen değişirsen, dünya da değişir." sloganı bu bağlamda anlamlı bir mesaj içermekte ve kişisel gelişim yolculuğunun ruhunu açıklıkla ifade etmektedir.

Kişisel gelişim yolculuğunda öğreneceklerimiz, gündelik yaşamlarımızda uygulayabileceğimiz bilgelik/hikmet yöntemlerini kapsamaktadır. Buna Doğu/Batı Bilgeliği de diyebiliriz. Bu yolculuğun her durağı 'iyilik', 'mutluluk', 'ahlaksal cesaret' ve 'içsel huzurumuz' ile bağlantılıdır.
Kişisel gelişim yolculuğumuzda kullanabileceğimiz rehber, yaşamın üzerimize savurduğu ve savuracağı her türlü olayla yüzleşebilecek etkin bir akıl geliştirebilmemizin gerçekten ne anlama geldiğini bize açıklamaya çalışacak.
İçsel özgürlük yolunda adımlar atmamızı sağlayacak. Epiktetos'un dediği gibi: "Önce kendine ne olmak istediğini sor, sonra ne yapman gerekiyorsa onu yap!

Yaşam üslubumla hayat şekillerimle ilgili değişiklikler yapabilirim
Hata ve yanlışlarımı azaltabilirim. Diğer insanların onayını almaya gereksinimim yok. Kendimi suçlu ya da endişeli hissetmeme gerek yok.
Kontrol edebileceğim şeyler,
kendi güç alanımın içindeki şeylerdir
İçsel yaşantımı ve karakterimle ilgili seçimlerimi belirleyebilirim. Kontrol edemeyeceğim şeyler ise güç alanımın dışındaki şeylerdir; hangi ailede doğduğum, diğer insanların beni nasıl gördüğü gibi. Kontrol edemeyeceğim ve değiştiremeyeceğim şeyleri kontrol etmeye ve değiştirmeye çalışırsam, sonunda acı duyarım, sinirim bozulur, endişeye kapılırım. Başkalarının hatasını arayan ve bu hataların dedikodusunu yapan bir insan olurum.

Dikkatimi "kendi güç alanımın içine" odaklayabilirim
Mutluluğum ya da mutsuzluğum benim kendi seçimimdir. Başka insanların dramalarının, duygusal şantajlarının beni savurmasına izin vermemeliyim, içimde olumlu bir amaca, olumlu bir tutuma ve olumlu bir bakışa sahip olmayı seçebilirim. Kendime acımak zorunda değilim.
Kişisel gelişim çalışmalarının aynasmda kendimle yüzleşebilirim
Yaşantımın ve davranışlarımın 'sandığım' kadar mükemmel olmadığını görebilirim. Sık sık öfkelendiğimi, başkalarını suçladığımı görebilirim, endişelere kapıldığımı, kendimi görebilirim. Arzularımın ve nefretlerimin benden bağımsız varlıklarmış gibi davrandıklarını, kurnaz yöneticiler gibi davranışlarımı belirlemeye çalıştıklarını görebilirim.
Kontrol alanımın dışındaki bir şeyi arzu edip ona ulaşamadığım zaman hayal kırıklığına uğradığımı, arzu etmediğim bir şeye sahip olduğumda da üzüldüğümü görebilirim.
Aslında bütün bu olumsuz duygulan yaşamam, onların psişik yükünü taşımam ve çevremde kilere yansıtmam gerekmiyor.

Nesneler, insanlar ve olaylar beni incitemez
Beni inciten şey kendime, nesnelere, insanlara ve olaylara bakış şek-limdir. Bana binlerce sorun yaratan kendi 'tutumlarım' ve tepkilerirndir. Bu yüzden hayatımda değişiklikler yapmalı, kendi üzerimde çalışmalıyım. Bilgelik yaşamına kendisini adamış kişiler kimseyi suçlamazlar, kimsenin dedikodusunu yapmazlar, kimse hakkında kötü bir şey düşünmezler. İnsanların değerlerini ve erdemlerini düşünürler. Kendimi olaylardan ayırıp 'bağımsız gözlemci' olmayı başardıkça, olaylar ile bu olaylara karşı oluşan duygusal tepkilerin birbirinden farklı olduklarını görmeye başlarım.

Kişisel erdemlerimi yaratabilirim
Başkalarından saygı ya da hayranlık beklememe gerek yok. Kendime saygı duyarsam, hiçbir olayın kendime olan saygımı azaltmasına izin vermem. Kendi üzerimde çalıştıkça, beslenme tarzımı bile değiştirebilirim. Vejetaryen diyetin kanser riskini yarı yarıya azalttığını, kilomu dengeli tuttuğunu, gençleştirdiğini öğrenebilirim. Sigarayı bırakıp bedensel egzersizlere ve nefes alma teknikleri uygulamasına başlayabilirim.
Kişisel gelişimi ve meditasyonu daha derin araştırabilirim. Karmayı (ürettiğimiz her niyetin, düşüncenin, tutumun, sözün ve davranışın sonuçlarının bize geri döndüğünü!), Reenkarnasyonu (birer ışık varlığı, birer ölümsüz ruh olduğumuzu ve elbise değiştirir gibi beden değiştirdiğimizi!), Viragayı (bütün bağlanmalarımızdan kurtulabileceğimizi!) öğrenebilirim. Bunları 'kabul etmem' gerekmez.

Kendi yaşamımın sorumluluğunu üstlenebilirim
Kendi yaşamımın sorumluluğunu üstlendikçe, başkalarını suçlamaktan, onlarla ilgili kötü düşünceler üretmekten ve onların dedikodusunu yapmaktan kurtulabilirim. İlişkilerimde ve dostluklarımda daha dikkatli olabilirim. Başkaları üzerinde yanlış bir izlenim bırakmamaya özen gösterebilirim. Yaşamın aslında 'amaçlı', 'düzenli' ve 'uyumlu' olduğunu anlayabilirim. Kendi irademi onunla uyumlu hale getirebilirim.

Herkesin biricik ve özgün birer Işık Noktası olduğunu düşünebilirim.
Kimsenin kimseyi taklit etmesi gerekmediğini, bu yaşam dramasında herkesin bir rolü olduğunu anladığımda, 'tek başınalığın' tadını çıkarabilir, kaderimi yaratabilir, bunun zevkini dostlarımla paylaşabilirim.

Olayları olduğu gibi kabul edebilirim
Bu kabul, benim için huzuru olanaklı kılacaktır. Yaşamımda karşılaştığım zorlukları ve meydan okumaları, içe dönmem, kendi içsel güçlerimi anımsamam ve kendi erdemimi yaratmak için, birer fırsat olarak görebilirim.
Olayları bilgelik uygulaması fırsatı olarak görebilirim
Çok cezbedici birisiyle karşılaştığımda 'geri çekilme' gücümü, kötü
sözler söyleyen birisiyle karşılaştığımda ise 'sabır' gücümü kullanabilirim. Öteki insanların olumsuz düşüncelerini ve görüşlerini almaktan, benimsemekten kaçınabilirim. Merhamet ve sempatiyle dinlesem bile, olumsuz duyguların beni kaplamasına izin vermemeliyim. Tutkulardan ve olumsuz duygulardan özgür olmak, zihnimin sakin ve huzurlu olması için ödediğim bedeldir.
Herkes benim düşünceme katılırsa,
yanılmış olmaktan korkarım.
OSCAR WILDE

Tepki vermeyip geriye çekilebilirim, daha geniş bir açıdan resme bakabilirim, kendimi sakin tutabilirim. Sonra cevabımı olumlu duygularla, aklı selim içinde 'bilgiyi' kullanarak verebilirim.
Yaşam üslubum değiştikçe, arkadaşlarımın değiştiğini de görebilirim
Her şey kendiliğinden olacak. Kendimin "efendisi" olduğumu göreceğim. Kendi potansiyelimin farkına vardıkça, onları gerçekleştirmek için daha fazla çaba göstereceğim.
Gerçek karakterimi irademle seçeceğim değerlerimin, erdemlerimin etrafında sağlamlaştıracağım.
Farkmdalığımın önündeki algı filtrelerini temizledikçe, yaşamı olduğu gibi görecek, açıklığı yaşayacağım.

Ruhsal ve manevi çalışmalar bir ışıktır
Ruhsallık, kişisel gelişim Yolculuğunda geçtiğimiz yollan "aydınlatan bir ışıktır. Dikkatimizi bizim için özsel olana yönlendirdikçe, ruhsal farkmdalığımız artacaktır.
Ruhsal farkındalık bize gücümüzün sınırlarını, tanrısal iradenin koyduğu sınırları gösterecek; onları anlayıp kabul etmemizi sağlayacaktır. Ruhsal farkındalık bizim içsel ışığımızdır. Hayat yolculuğunda karşılaştığımız ölümlere ve felaketlere, dikkatli ve dürüst bir bakışla bakabilmeliyiz.
Kendimizi iki yüzlülükten, yanılsamalardan ve sahte ümitlerden kurtarmalıyız. Eğer bilgelik dolu bir yaşamı arzuluyorsak, kendi ilkelerimizle, kendi fikirlerimizle ve kendi gözlerimizle yaşamalıyız.

Tanrısal bilgelik; zeka, düzen, uyum, akıl ve farkmdalıktır
İnsanın kendisinin efendisi olması, tanrısal iradenin amaç edinmemizi istediği şeydir. Zihnimize hazinemiz gibi davranmalı, ruhumuzun (bir ruh, ebedi bir ışık noktası olduğumuzu) varlığını hep anımsamalı ve a-nıaçlarımıza sarılmalıyız. Biz amacımıza sarıldıkça; irademiz güçlenecek,
irademiz güçlendikçe karakterimiz dönüşecektir. Amacımızı gerçekleştirmek için çaba harcamalıyız.
Kişisel gelişim yolculuğu ve bilgelik, gerçekten ilgilendiğimiz bir konu ise, kimlerle arkadaşlık ettiğimize de dikkat etmeliyiz. Şunu kendimize sorabiliriz: Onların alışkanlıkları, değerleri ve davranışları bizi yüceltiyor mu, yoksa alçaltıyor mu? Bizimle alay edilse bile bunu sakinlikle karşıla-malıyız. Onların ne yaptığı onları, bizim tepkimiz ise bizi ilgilendirir.

En üst ruhsallık noktasıyla bağ kurmalıyız. Kim ve ne olduğumuzu, kiminle bağ içinde olduğumuzu bildiğimizde, ne yapacağımızı da bileceğiz.
Bilgelik dolu bir yaşam farkmdalık, dikkat ve uyanıklık üzerine kuruludur.
Bilgeliği gündelik yaşamımızda doğrudan yaşamamız, Hegel ya da Marks'ın felsefesini bilmemizden daha önemlidir. Konuştukları ilkeleri i-le yaşayan insanları örnek almalıyız.

Sharon Labell'in Epiktetos yorumunda yazdığı gibi;
"Şimdi ideallerinizi yaşamayı ciddiye almanın zamanıdır. Örneğin, sahip olmak istediğiniz ruhsal ilkeler konusunda kararlı olduğunuzda, bu kurallar kanunmuş gibi bağlı kaim. Onlarla ilgili tavizde bulunmanız günah olacakmış gibi davranın. Ötekiler sizin düşüncelerinizi paylaşmıyorlarsa buna aldırmayın.
Gerçekten kim olmak istiyorsanız o olmayı denemelisiniz. Bu andan itibaren kendinizi düş kırıklıklarına uğratmaya bir son verin. Kendinizi kalabalıktan ayırın. Sıradan olmaya ve size dayatılanları yapmaya daha ne kadar dayanacaksınız. Kendiniz olmak için pek fazla zamanınız yok."