Kişisel gelişim tüm dünyada önemli bir sıçrama yaşadı. Ancak kişisel olarak geleceğinizi planlamak son birkaç yıldır gündemde. Ufuk Tarhan bu konuda görüşlerini şöyle açıklıyor…

Gelecekte neler olacağını bilmek, insanların en büyük arzusu. Aynı zamanda da en temel kaygısı. Pek çok kimse, geleceğin planlanabilir olduğuna inanmak yerine, astrolog, bilge, kahin ve falcılara başvuruyor. Bu kişiler, neredeyse psikolog ve danışmanlardan daha çok ilgi görüyorlar. Oysa, geleceği öğrenmeye çalışmak yerine onu yaratmak, daha akıllıca bir yaklaşım.

Strateji ve planlama, daha çok askeri ve teknik alanlarda, bir de iş konusunda geçerliliği olan kavramlar. Bireylerin kendi hayatlarını planlayıp stratejilerini oluşturmasına ise henüz pek fazla inanan yok. Genellikle, planlı programlı yaşayan insanların daha başarılı oldukları kabul görüyor. Ancak, bunun bir "yetenek" olduğu fikri de son derece yaygın.

Son yıllarda, özellikle fütüristler, farklı bir bakış açısı getirerek, kişisel geleceği planlamanın da öğrenilebilir bir "yetenek" olduğunu iddia ediyorlar. Bireylerin, geliştirecekleri yeni yaklaşım ve davranış setleri ile, istenilen yaşamı planlayabileceklerine dikkat çekiyorlar.

Geleceği planlamak, gittikçe önem kazanıyor. Öne çıkan yaklaşımlardan biri, "Bugünün geleceği etkilemesi kadar gelecek de bugünü etkiler" diyor. Bu bakış açısının dayanağı, ekonomideki "rasyonel beklentiler" (rational expectations) teorisi. Kısaca açıklamak gerekirse, "Bir şeyin bugünkü fiyatı, dünkü fiyatla değil, geleceğin nasıl algılandığıyla oluşuyor". Artık, çoğu insan, kaderciliğe karşı durarak, geleceğin tohumlarının bugünden atıldığını kabul ediyor. Bu yaklaşım, "geleceğin de bugünü belirlediğine" dikkat çekiyor.

Teknoloji ve bilimin gelişmesiyle, çok kısa bir süre önce bilmediğimiz bir sürü şey baş döndürücü bir hızla yaşamımıza giriyor. Tüm bunlar, "insanoğlu, hayal ettiği her şeyi gerçekleştirebilme yeteneğine sahip olduğu için" gerçekleşiyor. O zaman başlangıç noktası "hayaller"...

Fütüristler, gelecek planlaması için yaşam evrelerinin hangisinde olduğunuzu ve koşullarınızı belirleyin, diyorlar. Yaşamı basitçe, "ilk gençlik (15-19), gençlik (20-25), genç yetişkinlik (26-29), yetişkinlik (30-39), orta yaşlılık (40-60), yaşlılık (60 ve üzeri)" olarak devrelere ayırıyorlar. Sonra, hayatınızın hangi evresini ve kaç yılınızı planlayacağınızı saptamanızı istiyorlar.

Diyelim ki yetişkinsiniz ve orta yaş evrenizi (40-60), başka bir deyişle gelecek 20 yılınızı planlayacaksınız. "O yıllarda nasıl bir hayatım olsun?" sorusunu yanıtlayarak hayal ve senaryolar kurmanız gerekiyor. Böylece, kişisel yaşam vizyonunuzu belirliyorsunuz. Takip eden adımda, "Hayallerimi gerçekleştirmek için ne yapmalıyım?" diyerek misyonunuzu netleştiriyorsunuz. Bundan sonra, hedeflediğiniz gelecek yaşam evreniz için stratejilerinizi (Nasıl yapacağım?) oluşturuyorsunuz. Son olarak, plan (Neler yapmalıyım?) ve programınızı (Ne zaman yapmalıyım?) detaylandırarak uygulamaya geçiyorsunuz.

Bir planı yaşarken, iyi kötü, öngörülememiş gelişmeler olabiliyor. Diğer planlar gibi yaşam planlarını da zaman içinde gözden geçirip düzeltmek gerekiyor. Onun için, bunları yazılı yapmanız, hararetle tavsiye ediliyor.

Aslında, gelecek hakkında pek çok bilgiye sahibiz. Ne yazık ki, bunları yararlı ve kullanılabilir hale getirmek için pek azımız yeterli vakit ayırıyoruz. Bu nedenle, gelecek hakkında çalışanlar (fütüristler), bireylerin gelecekle ilgili fikirlerini, korkularını, umutlarını, inançlarını ve tereddütlerini netleştirmelerine yardımcı oluyorlar. Bireylerin verecekleri kararların kalitesini ve faydasını artırmaya çalışıyorlar.

Planlayın, planınızı yaşayın. Geleceğiniz kendi tercihleriniz doğrultusunda gelişsin!