İçimde derin yarıklar bırakıyorsun git
dediğim cümlelerde.Yanık kağıt uçları kokuyor hava.Ben ki sana git demedim hiçbir zaman,
gittiğinden dolayı gitmeleri ezberlemiş gözlerime ağır geliyor gözyaşları biliyorsun.

Of bu ne ağır bir akşam, bu nasıl derin iç soluklanması ölüm desem bu kadar kara
değil.

Ezberi bozulmuş kederler taşıyorum satırlarımda. Soluklandığın
dünyanın insanıyım hala. Soluklandığın kıyıların ıslaklığında gözyaşlarım. Bu kaçıncı sarhoşluk
ne önemi var. Bütün sarhoşluklarım sana çıkıyor ezberli.

Sarı , evet
akşamlar senin dışında ve sarı. Üç adımda atabilirim sonsuzluğu heybeme, sarı.


Ve hayır ama. Dillenmeli bir kez gördüğüm akşamın yapışkan sevdası dillerde. Ardında
kocaman yalnızlıklar saklı sevdanın ayakları terlemeli rıhtımımda. Suskunluğu altın bilmiş
kalabalıklara inat sözler akmalı geceme.


Bilesin istiyorum, yakışmıyor o
dudaklara bu hüzün. Hani çocukluğumuzun masallarındaki gibi bitmeli kötü başlangıçlar. Bir
yerde iyi bir şeyler olmalı. Duymalı bunu herkes. Birilerinin sevinç şaşkınlığını yüzüne yapışmalı
çıkmalı karşıma. Diğeri patlayıncaya kadar oh be demeli. Demeli işte.


Koşup gelmeli mutluluk ayaklarımın dibine, kapıyı açtığımda çıkmalı karşıma, piyango gibi
çalmalı telefonumun zili, içimi serinletmeli telefondaki ses, dilimi uyuşturmalı, kalakalmalıyım
oracıkta sevinçten. İçimde bahar çiçeklerinin kokusu, şaşkın, çocuksu ,çırılçıplak , sapsalak
ama.



Göğsümü yaran bu şarkılara kapamalıyım kulaklarımı biliyorum.
Her sözcüğü özenle seçip saklıyorum heybemde. Bütün harfleri parlatıp büyütüyorum. Yanık
kağıt uçları kokuyor hava. Kim bilir belki bu sabah ,belki akşam , belki…

Belki isimsiz telefonların birinde senin nefesin…

Kim
bilir?

ßén ßiLiRim PRen$e$ xD Çok qüzeL ELine
$ağLIk aRkada$'m .

Teşekkürler.