Kendisinde Gizleyerek Başkalarına Duyurmama:

Bu adab, kerim olan şeriatımızın ne ölçüde yüce ve hoşgörülü olduğuna dikkatimizi çekiyor. Şeriatımız Allah'ın kullarını Allah'a masiyetleri duru*munda bile onları gözetiyor, doğru yolda sapmaları durumunda bile onlar için gizlilik ve güven sağlıyor. Müslüman erkek ve kadının Allah'tan sakınmasının, nefsine karşı mücahede etmesinin ve sürekli haramdan uzak durarak helal sınırları içerisinde kalmasının gerektiği doğrudur. Fakat masiyete düşerek bakma, öpme, dokunma ya da zina gibi haram yollardan kendini tatmin ederse tövbe etmek ve günahına kefaret vermek için acele etmesi gerekir. Bu da hayır amel ve iyilikleri artırmakladır. Zira iyilikler kötülükleri giderir.

Abdullah b. Mes'ud'dan: "Adamın biri bir kadını öpmüştü. Peygam-ber'e gelerek bunu anlattı. Bunun üzerine:

"Namazı gündüzün iki tarafında ve gecenin bazı saatlerinde dosdoğru kıl! Şüphesiz ki iyilikler, kötülükleri giderir. Bu düşünenlere bir hatırlatmadır." (Hud, 314).

âyeti nazil oldu. Adam: 'Bu bana mı mahsus ya Rasulullah!' diye sordu. Ra-sulullah: 'Ümmetimden onunla amel edenlere1, buyurdu."[982]

Aynı zaman müslümanın masiyetini nefsinde gizlemesi gerekir. Bu tür gizlemeyi kerim olan şeriatımız teşvik etmiştir. Yine şeriatımız, masiyeti görenin de onu gizlemişini ve açığa vurmamasını teşvik etmiştir.

Abdullah'dan: "Peygamber (s.a.v.)'e bir adam gelerek: 'Ben Medine'nin kenarında bir kadını elledim. Ama ona cima etmeksizin dokundum. İşte ben buyum. Benim hakkımda dilediğini hüküm buyur!' dedi. Bunun üzerine Ömer ona: 'Sen kendini örtbas etmiş olsan, Allah muhakkak seni örtbas ederdi.' Peygamber (s.a.v.) bir şey söylemedi. Ve adam kalkıp gitti. Derken Peygamber (s.a.v.) arkasından bir adam göndererek onu çağırdı ve kendisi*ne şu âyeti okudu: 'Namazı gündüzün iki tarafında ve gecenin bazı saatlerinde dosdoğru kıl! Şüphesiz ki iyilikler kötülükleri giderir. Bu hatırlayanlara bir hatırlatmadır.1 Bunun üzerine cemaatten bir adam: 'Ya Rasulullah! Bu ona mı mahsus?' diye sordu. Rasulullah (s.a.v.): 'Bilakis bütün insanlara' cevabını verdi."[983]

Ebu Hureyre (r.a.)'dan: "Rasulullah (s.a.v.) mescidde iken müslüman-lardan bir adam geldi ve kendilerine seslenerek: 'Ya Rasulullah! Ben zina ettim', dedi. Rasulullah (s.a.v.) ondan yüzünü çevirdi. Ta ki bunu dört defa tekrarladı. Adam kendi aleyhine dört defa şehadette bulundu..."[984]

Said b. Müseyyeb'den: "Eslem'den bir adam Ebu Bekir'e gelerek: 'Başkası zina etti', dedi. Ebu Bekir: 'Bunu benden başka kimseye söyledin mi?1 dedi. Adam: 'Hayır', dedi. Bunun üzerine Ebu Bekir: 'Allah'a tövbe et, Allah'ın örtmesiyle ört. Zira Allah, kullarının tövbesini kabul eder', dedi."[985]

Said b. Müseyyeb'den: "Rasulullah'ın Eslem'den Hüzal diye bilinen bir adama şöyle dediği bana ulaştı: 'Ey Hüzal! kötülüğünü gizleseydin bunu senin için daha iyi olurdu."[986]

Hafız İbn Hacer diyor: "Malik ve Nesai'deki Said b. Müseyyeb'in mür-selinde yer almıştır: 'Eslem'den bir adam Ebu Bekir'e gelerek: 'Başkası zina etti1, dedi. Ebu Bekir: 'Allah'a tövbe et, Allah'ın Örtmesiyle ört', dedi. Sonra Ömer'e geldi, o da aynı şeyi söyledi. Sonra Rasulullah'a geldi ve Rasulullah onu üç kez geri çevirdi. Bu olaydan şu çıkıyor; Böyle bir sorunu yaşayan kimsenin Allah'a tövbe etmesi, bunu kendi nefsinde gizlemesi ve hiç kimseye söylememesi müstehaptır. Nitekim Ebu Bekir ve Ömer de Maiz mesele*sinde buna işaret etmişlerdir. Kim böyle bir şeye vakıf olursa belirttiğimiz gibi onu gizlemelidir."[987]

Tefsiri Taberi'den naklediliyor: "Adamın biri Ömer'e gelerek şöyle dedi: 'Benim bir kızım vardı, cahiliyede onu diri diri toprağa gömmüştü. Daha ölmeden önce onu çıkarttım. Böylece Asr-ı Saadete ulaştı. Müslüman olun*ca Allah'ın hadlerinden bir had kendisinin başına geldi. Bunun üzerine kendisini kesmek için bıçağa sarıldı. Boğazının bir kısmını kesmiş halde ona yetiştim. Sonra iyi oluncaya kadar tedavi ettim. Daha sonra o güzel bir şekilde tövbe etti. Ey mü'minlerin emiri! Şimdi onunla evlenmek için benden istiyorlar. Önceki durumunu haber vereyim mi? Ömer: Onun durumunu mu ha*ber veriyorsun? Andolsun ki onun durumunu birine haber verirsen seni şehir halkına ibret yaparım. Sen iffetli müslüman kadın nikahıyla onu evlendir, dedi."[988]

İbn Cevzi'nin "Kitabu'l-Ahkâmi'n-Nisa"sında varid olmuştur: "Kadın zina yaparsa yaptığına tövbe etmesi, kocasına mazeret göstermesi ve kendisini temizleyinceye kadar kocasının yaklaşmasına engel olmalıdır. İmam Ahmed b. Hanbel şöyle diyor: Kocası olan bir kadın zina ederde kocası da bunun farkına varmazsa, kadın bunu kocasına bildirmez. Aksine kendisinde gizli tutar, tövbe ve istiğfar eder ve mihri kocasına hibe eder..." [989]

Masiyetin olduğunu gören ya da bilen, günahı işleyenlere nasihat etmeli, iyiliği emredip kötülükten alıkoymah ve bunu gizli tutmalıdır. Yine, yeni bir masiyetin olmasından kaçınılması için yardım etmesi ve gücü yetiyorsa helal yolu ona kolaylaştırması gerekir.

Kendisini ve başkasını gizleme babından biri de erkeğin kadınla zina yapmasından sonra onunla evlenmesidir. Bu hususta imam Malik'in "Mü-devvenetü'l-Kübra"sında nefis sözler varid olmuştur:

"Dedim ki: 'Adam ziıa yaptığı kadınla evlenebilir mi?' Malik: 'Evet, evlenebilir... Kadının ralımi fasit sudan temizleninceye kadar evlenemez' İbn Abbas'ın mevlası Şu'be, adamın birinin İbn Abbas'a şöyle sorduğunu işit-miştir: 'Bir kadının peşinden gidiyordum, Allah'ın bana haram kıldığını yaptım. Sonra Allah bana tövbeyi nasip etti. Bunun üzerine o kadınla evlenmek istedim. İnsanlar dediler ki: 'Zina eden erkek ancak zina eden kadınla evlenir.' İbn Abbas: 'Burası bu âyetin yeri değildir. Onunla evlen, bir günahı olursa benim üzerime1, dedi. İbn Vehb diyor ki: 'Bana ilim erbabı, Muaz b. Cebel, Cabir b. Abdullah, İbni Müseyyeb, Nafi, Abdullah b. Mes'ud, Ömer b. Abdulaziz, Hasan b. Muhammed b. Ali Ebi Talib'in: 'Evlenmelerinden bir sakınca yoktur' dediklerini, haber verdi. İbn Abbas diyor ki: 'Başı zina, sonu nikâhtır. Kim tövbe ederse Allah tövbesini kabul eder.' Cabir ve İbni Müsey*yeb diyor ki: 'İlk durumları haram, son durumları helaldir.' İbni Müseyyeb diyor ki: 'Tövbe ederler, durumlarını düzeltirler ve önceki hallerini kerih görürlerse bir sakınca yoktur.' İbni Mes'ud şu âyetleri okudu:[990]

'O, kullarından tövbeyi kabul eder, kötülükleri bağışlar ve yaptıklarınızı bilir.' 'Allah'a göre şu kimselerin tövbeleri makbuldür ki, cahillikle bir kötülük yapıp hemen ardından dönerler. İşte Allah onların tövbesini kabul eder. Allah bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir." (Nisa, 17). [991]