Bir sabah ofisime giderken, arabamı koyduğum garajda yaşadığım küçük bir olaydan harika bir ders aldım.
Garaj kapısını açınca, kanatlarını açmış, çırpınıp duran bir kelebekle karşılaştım. Dışarı çıkmaya çalışıyor, kapalı camlara çarpıp duruyordu.
Kelebeğin dışarı çıkmasına yardım etme düşüncesiyle, garaj kapısını iyice açtım. Ama bu, işe yaramadı. Aksine, kapının sesinden ürken kelebek, daha yüksekten uçmaya başladı ve bir örümcek ağına dolandı. Bu kez, uzun saplı bir süpürgeyle dürterek dışarı çıkarmaya çalıştım. Yine olmadı.
Kelebek, dışarı çıkması için tek yolun, şeffaf olduğu için dışarıyı gösteren ama gerçekte kapalı olan camlar olduğunu sanıyor olmalıydı. Yine, dışarı çıkmak için cama çarpıp durmaya başladı. Oysa birazcık başını aşağı eğse, onun dışarı çıkması için kocaman bir kapının açıldığını görecekti.
Ne var ki, bütünü göremeyip sadece bir noktaya odaklandığı için, kendisini garajın içinde kalmaya mahkûm etmişti.