Tarık es-Sadık’a, Sadık denmesinin sebebini şöyle naklederler:

    - “Tarık, kullanılmayan bir kuyuya düşmüştü. Kuyuya uğrayan bir grup hacı:

    - “Kuyunun başını kapatalım. Ta ki kimse düşmesin“ dediler. Tarık kendi kendine:

    - “Eğer sadık isen sesini çıkarma. Varsınlar kuyuyu kapatsınlar“ dedi.

    Kuyunun ağzını kapayan hacılar ordan ayrılıp gittiler. Kuyunun içi zifiri karanlık kesildi. Tarık diyor ki:

    - “Kuyunun içinde karanlıkta dururken bir de baktım ki, yanıma iki lamba konuldu. Lambanın ışığı sayesinde etrafımı görebiliyordum. Gördüm ki, büyük bir yılan bana doğru geliyor. Kendi kendime:

    - “Işte şimdik sadık ile yalancı ortaya çıkar“ dedim.

    Benim yanıma geldiği vakit, beni sokacak diye korkarken, yılan kuyunun ağzına doğru tırmanmaya başladı. Sonra kuyruğunu boynuma ve ayağıma doladı. Beni bir çocuk gibi alıp kapağı açılan kuyunun ağzına doğru götürdü. Sonra kuyruğu ile beni yere attı. Sonra şiddetli bir kuyruk hareketi ile kuyruğunu benden ayırdı. Tam o sırada, gaibden şöyle bir ses işittim:

    - “Bu, Rabbi’nin bir lütfudur. Çünkü o, seni düşmanından, düşmanınla kurtardı.” İşte bunun için kendisine “Sadık” denildi.