Yine sıkılgan bir günün yorgunluğu vurmuş omuzlarıma.
Aklımda bir sürü ipe sapa gelmez hayaller var yine,
Kahrolduğumu görürken her aynaya bakışımda,
Yalanım yok;
Tek yalanım sensin kendime...

Özlemeye başladıkça eskiyen günleri maziden,
Yarım yamalak şarkılar gelir aklıma,
Ne sözünü hatırlarım ne söyleyeni,
Bir dinleyen vardı benimle birlikte;
Şarap kokulu bir akşam sahilinde...

Küstüğüm günler vardı,
Küskünlüğümün kendime olduğunu anladığımda
yalanlarım çoğaldı ister istemez.
Hani vardır ya hiç söylenmemiş sözler,
Şimdi baktığım her duvarda bir yumruk izinde...

Yakılan bir türküde gece vakti
ve onun ayazında üşüyen yürekler vardır çoğu zaman.
Anlattığım her ne ise benden ziyade bu aralar.
Gözümde bir yol var, gitsem bile durağım yok,
Sana dediğim hiç bir cümlede
bana uygun bir yüklem yok...

Yine zan altında bütün söylemlerim.
Yine bir kuşkulanmakla meşgul bütün hissiyatım,
kandığım her yalanın doğrusunda uyanırken akşamları,
ne sen derim;
ne de sen demesine izin verdiğim dillerimi mühürlerim.
Her bir takvim yaprağı benliğimden geçerken habersiz,
beyaz zannettiğim bir kağıda düşüyor,
anlamında kaybolduğum cümlelerim...

Halim yok, yalanım da,
Nedenlendiremediğim kötü bir ağrı var
hayatım dediğim bir dönence içinde,
Yine yoklukta yazılmış bir kaç kelam,
Yine bolluk içinde yoksul kalan karanlıklar...

Yastığımda bir koku var uzun zamandır,
Yokluğun diyesim yok boşuna umutlanır hasretin habercileri.
Yine de dediğim gibi kahrolurken düşerdim
eskiden yanlış kurulmuş hayallerin içine,
Geçtiğin yok uzun zamandır boş duruyor penceremin yolları,
ve tozlandıkça basamakları hayat merdiveninin
...üstüm başım acıyor zararsız yalanlardan.

Ne saçların vardı bu akşam,
Ne de hayalleri,
Ben özlemeyi özlemeye başladıkça bu aralar
bahanelerimi beğenir oldum;
Geleceğin yolları gözlerken akıp giden bir zaman kuytusunda
Seni kaybettiğim kadar kendim de kayboldum...


Vexed

beğendiğine sevindim