..Karşılıksız sevmek..
Bir umutla cıkarsın yola önüne engeller çıkar… Şarkılar dinlersin, şiirler yazarsın ama nafile hiç biri başlayamamış bir sevginin avuntusu olamaz... Sonra düşünürsün neden olmadı neden? Hep ben mi dersin oysaki etrafına baktıgında senin gibi bir çok insan vardır. Bitti artık buraya kadar artık dersin onu görmek bile istemiyorum dersin ama bu da kendine söz verdigin bi yalandır... Ne zaman ki bir odada yalnız kalsan hemen aklına o gelir ve oturur düşünürsün acaba olsaydı nasıl olcaktı?

Gece olunca rüyanda onu görürsün sabah onunla uyanırsın ve bir kere daha hayata lanet edersin senin olmadıgı için! Ama ne zaman ki onu görsen ya da geldigini fark etsen elin ayagına dolaşır çünkü sevmişsindir bi kere, ne kadar da olmasa da baslamasa da onu görünce kalp atışlarının hızlanmasına ne sen engel olabilirsin ne de baska biri...

O hep vardır senin hayatında? Teselli etmeye çaılırsın kendini, iyiki de olmadı türünden laflar edersin ama bunlarda içini acıtmaktan başka bi işe yaramaz...

İşte böyledir karşılıksız sevmek... Gecen gündüzünle birleşir, uyumak sana uzak bir kavram olur. Sen atmışsındır ilk adımı ama o elini uzatmamıştır sana... Eger ki hala seviyorsan beklemekten baska çaren yoktur...