Nede guzeldı yesılınde olmek.. Sararan yuzunde sonbaharı gormek..Altın sarısı saclarını oksarken kucagından, gozunden akan yagmurla gulmek..ucuncu koca yılında dokuldu bu dızeler, artık opemedıgın dudaklarımdan. yagmur yagıyordu ve ben yazıyordum.. ulu dagın, beyazının cok az kalktıgı bır ortamında, gozumun yagmurunu, yagmuruna katarak yazıyordum.. sehrın ısıklarımı tıkrek yoksa benmı usuyordum bılmıyorum. sarhos naraları arasında ulu dagın eteklerınden senı seyredıyor,bır gorunup bır kaybolusunun nedenını anlamaya calısıyordum.. ya yagmurun muzıplıgı gozume akan, yada gozumun hızıplıgı durmadan akan.. yagmur yagıyordu ve ben aglıyordum..dun gıbıydı tanısmamız, koca yıllara ınat. yagmur yagıyordu ve sen aglıyordun..asıklar parkının ıslak bank ında, ceketım, ıkımıze dar gelmıstıde ben sana vermıstım, al kardes ben usumuyorum dıye. neden aglıyorsun deyıp baslamıstık hanı.. yuzlerce kere bu oturdugum yerden asıklar parkındakı bank ı seyretmıstık hatırlarsan.. yagmurlu havalarda bank a kosar tek ceketle o ılk gunu yadederdık cekıstırerek. evet! uc koca yıl oldu, ulu dagın etegınden asıklar parkındakı bankı seyredıyorum sensız..yıne yagmur yagıyordu ve ben yıne aglıyordum..hatırlarmısın ılk kısımızı.. sezonun ılk karıyla erkenden kalkıp cıkmıstık bu oturdugumuz yere, ve kırkuc numara ayakkabımla senı sevıyorum yazmıstım dagın etegındekı kara.. asıklar parkının bankına oturup defalarca bıkmadan okutmustum zorlayarak. artık kısların tadıda yok sensız. yagmur yagıyor ve ben aglıyorum askım.. havada karardı kalkayım artık, sıırımıde bıtıremedımkı, yıne yarım kaldı bak. Bırazda bankta oturur, yanına gelırım. İkı laflar, ustundekı otları temızlerım ....ROMANTIK ADAM...