Gülümsedi bir gün ışığı uyanırken,
sandım ki arınmış bir gündü...
sanıyordum ki bir güneş doğduğunda
karanlıklar silinir gider yeryüzümden...

İnatla gülüyordu;
her gün, bir öfkeye mağlup olup gidiyordu.
Peşinde kaçışan umutlar
karanlıktan medet umuyor...

Issız çığlıklar yankılandığında odamda
küçülmeye başladım.
Gözlerini aradığımda doğan güneşlerde
sensizliği yaşadım.

Şimdi bir güneşle öfkenin dansını sayrediyorum;
gülümsemesi batsın...
Her şey kararıyor git gide
ufacık bir umut elimde
küçücüğüm...


Vexed