Karanfil standart ve sprey olmak üzere iki sınıfa ayrılır. Standart karanfil çiçek sapı ucunda tek ve iri bir çiçek oluş turur. Sprey çeşitler ise, bir çiçek sapında birden çok ve standarta göre daha küçük çiçek verirler.
aranfil her türlü toprakta yetişebilir. İyi drenaja sahip, geçirgen, hafif (%20 kil, %30-50 mil, % 30-50 kum), hava-su dengesi yeterli olan, organik maddece zengin 60 cm derinlikteki topraklarda en iyi sonucu verir. Ayrıca, toprağın yabancı ot tohumlarından temizlenmiş olması istenir. Toprak Phsı 6.0 -7.0 arasında olmalıdır. pH 5.5tan düşük olduğunda solgunluk hastalıkları görülür. pH yüksek olduğunda ise demir, mangan, çinko gibi besin elementlerinin alımı güçleşir. Işı k, karanfilin gelişmesi ve çiçeklenme kalitesi üzerine etkilidir. Yaz aylarında ı şık yoğunluğunun çok fazla artması, sı caklığı da artı rmaktırır. Bunun sonucunda çiçek rengi açılır, kalite düşer, çiçekler küçülür. Bu dönemde gölgelendirme ile ışığın seraya girişi engellenmelidir.Sera içi neminin aşırı olması, örtü yüzeyinde yoğunlaşması istenmeyen bir durumdur. Nemin artması halinde, hastalıklar artar. İyi bir havalandırma ile bu sorun önlenmelidir. Dikimin ertesi gününden itibaren sulama çok daha önem kazanır. İlk 15-20 gün yalnız yağ murlama sulama uygulanır. Dikimden yaklaşık 15-20 gün sonra yeni kökler toprağa iyice tutunmuş olur. Bu dönemden itibaren damlama sulamaya geçilir. Her yatağa iki sıra damlama çekilmesi yeterlidir. Damlama ile yağmurlama sulama birkaç gün birlikte uygulanır. Daha sonra tamamen damlama sulamaya geçilir.

Karanfilde tutum aşamasından sonra yaprakların ı slanması istenmez. Hava şarlarına ve toprak yapısına göre sulama sıklığı ve miktarı ayarlanır. Sulamada dikkat edilecek konu fideyi kurutmamak, toprağı da aşırı çamur yapmaktadır.
Karanfil dikildikten sonra tepe uzamaya başlar. Bu dönemde yan kardeşlerin gelişimini sağlamak, böylelikle çiçek verimini artırmak için sürgün ucu dipten itibaren 5-6. yaprak çifti üzerinden elle kırılarak koparı lır. Bu işleme uç alma denir. Uç alma işleminden sonra yaprak koltuklarından yeni sürgünler çıkar. Bu sürgünlerde de ikinci bir uç alma işlemi yapılabilir. Kopma işlemi olmuyor ise, uç alma zamanı gelmemiş demektir.Standart karanfilin çiçek sapı ucunda tek ve iri bir çiçek oluşturması istenir. Bu nedenle çiçek sapı üzerinde yaprak koltuklarındaki koltuk sürgünleri ve tomurcuklar elle aşağı doğru bükülerek, koparılır. Bu koparma işlemine koltuk sürgünü alma denir. Tepeden itibaren 7-8 boğuma kadar uygulanır. Sprey karanfilde çok sayıda çiçek geliş ebilir. Ortada oluşan ana tomurcuk içini doldurduğunda ve fındık iriliğine geldiğinde sap dibinden koparılır. Geç kalındığında ana tomurcuğ un ayırt edilmesi güçleşir. Karanfilde anne tomurcuk ve koltuk sürgünü oluşumu düzenli değildir. Hasada doğru işlem başlar. Bütün sezon hasat sona erinceye kadar devam eder. Karanfil yetiştiriciliğinde gübreleme sulama ile birlikte ele alınmalıdır. Gübrelemeye damlama sulamayla birlikte dikimden 20 gün sonra başlanır. Miktarı ve uygulama sı klığı toprak karakterine, mevsime, çeşide ve bitkinin gelişme dönemine göre farklıdır. Sulama ve gübreleme sıcak günlerde daha sık, soğuk kış aylarında daha seyrek yapılır.

Fazla gübreleme tuz birikimine yol açar ve toprak dengesini bozar. Bu sebeple, gübreleme toprak analizleri sonucuna göre yapılmalıdır.
Hasat günün erken saatlerinde yapılmalıdır. Standart karanfilde en uygun hasat zamanı dıştaki taç yaprakların çiçek sapı ile 90° açı oluşturduğu yada yere paralel hale geldiği durumdur. Sprey karanfilde ise en az iki-üç çiçek tomurcuğu açmaya başlamış olması gerekir. Hasat sırasında dipten itibaren en az iki yaprak çifti bırakılmalı ve gözün biraz üzerinden keskin bir bıçak veya makas ile gevdirme yapmadan düz bir şekilde kesilmelidir. Kesilen çiçek ağdan zedelenmeden çıkartılmalıdır. Hasattan sonra çiçek mümkün olduğu kadar çabuk bir şekilde seradan uzaklaştırılmalıdır. Eğer kesim yeri kurur ise sap su çekmez ve sapın tekrar kesilmesi gerekir.