|
|
|
3 Kıtalık Öğretmenler Günü Şiirleri
Öğretmenler Günü 3 Kıtalık Şiirleri
SÖZ VERDİM ÖĞRETMENİME
Öğretmenim, babam, ana kucağım Okulum, ilim, şehrim, bucağım Sınıfımsa, evim, barkım, ocağım Söz verdim öğretmenime BÜYÜK ADAM OLACAĞIM.
Yeteri kadar çalışacağım, Rakibimle yan yana yarışacağım, Elbette aralarına karışacağım Söz verdim öğretmenime BÜYÜK ADAM OLACAĞIM
Yükselmeli insan dalında Göstermeli becerisini cihanda Çalışkanlık belli olur simada Söz verdim öğretmenime BÜYÜK ADAM OLACAĞIM
Zeynep Kamil İlköğretim Okulu
ZİLLER ÇALACAK
Zil çalacak... Sizler derslere gireceksiniz bir bir Zil çalacak, ziller çalacak benim için, Duyacağım evlerden, kırlardan, denizlerden; Ta içimden birisi gidecek uça ese... Ama ben, ben artık gidemeyeceğim.
Zil çalacak... Siz geminize, treninize gireceksiniz bir bir Zil çalacak, ziller çalacak benim için, Duyacağım iskelelerden, istasyonlardan bütün; Ta içimden birisi koşacak ardınızdan.... Ama ben, ben artık gelemeyeceğim.
Sonra bir gün bir zil çalacak yine Hiç kimseler kimsecikler duymayacak, Ne sınıflar, ne iskeleler, ne istasyonlar, ne siz... Ta içimden birisi kalacak oralarda Ben gideceğim.
Zeki Ömer DEFNE
SEVGİLİ ÖĞRETMENİM
Sevgili öğretmenim, İnan sen bir ışıksın Yanarsın gece gündüz Aydınlatırsın bizi
Doğruyu, güzeli, Bize sen öğretirsin Vatanıma sevgiyi, Kalbimize sen korsun
Çevreni aydınlatır, Bir mum gibi erirsin Anne – baba gibisin, Bizi, bağrına hep basarsın
Fethi BOLAYIR
ÖĞRETMENİM
Okumayı yazmayı, Sayıları saymayı, Güzel resim yapmayı, Sensin bana öğreten
Büyükleri saymayı, Küçükleri sevmeyi, Yurda hizmet etmeyi, Sensin bana öğreten
Kasabamı, köyümü, Vatanımı, yurdumu, Ulusumu, soyumu, Sensin bana öğreten.
24 Kasım Öğretmenler günü ile ilgili şiirler
Öğretmenler Günü şiirleri 24 Kasım
ÖĞRETMEN
Dosttur o çalışanla, dosttur o yarışanla Yarınlara el ele beraber koşanlarla, Mutludur o, simsiyah saçları olmuşsa ak, Dünden daha güçlüdür uyanırken her sabah.
Doğruya, güzelliğe, odur yolu gösteren Odur hep geleceğe güvenle gülümseyen. Bir ana, bir babadır çocuklara sunulan. Odur eli öpülen, odur fedakâr insan.
Sarsılmaz bir inançla görevini sevmekte, Ömrünü adamıştır milletine hizmette. Ruhlara şekil veren, kafaları besleyen Uygarlığa yürürken en öndedir öğretmen.
Nevin EMGEN
Öğretmenim
Güler yüzlü öğretmenim, Bir tanesin, canım benim. Masallarla bilmeceler, Anlatırsın neler neler…
Kalemimi tutamazken Kitabımı açamazken Bir de baktım yazıyorum, Sular gibi okuyorum.
Çalışıp iyi olmayı, Koşup el ele vermeyi, Bu güzel yurdu sevmeyi Sen öğrettin öğretmenim.
Bizde pek çok emeğin var, İçimizde çok yerin var Yetiştirdin hepimizi, Ver öpelim elinizi
Süleyman KARAGÖZ
ANA GİBİ, BABA GİBİ
Öğretmenim bilir misin Seni nasıl sevdiğimi? Sorsan bana nerde yerin Gösteririm ben kalbimi
Ana değil, ana gibi; Baba değil, baba gibi Öğretmenim ben de sevgin Can içinde bir can gibi…
Hüseyin DÜZBASAN
Öğretmenler Günü
Bir gün sizleri anlatmaya yetmez, Sizin sevginiz asırlarca geçmez, Hayatım sayfa sayfa eseriniz, Nasıl unuturuz anıları biz.
Öğretmenim gününüz kutlu olsun, Öğrendikçe bu millet mutlu olsun, Defter, kitap, kalemler neye yarar, Siz olmazsanız yetişmez dimağlar.
O zaman; devlet millet seni anar, Çünkü her makamda bir öğrencin var. Cumhurbaşkanı senin talebendir, Başbakan hesabı senden öğrenir.
Yıllar geçmiş bir zat elinizi öper, Ben Milli Eğitim Bakanıyım der. Sizleri yazarken titrer ellerim, Sanki gene imtihanda gibiyim.
Hatalı yazdıysam özür dilerim, Satırlarda sınırlanmaz bu sevgim. 24 Kasım sonbahara rastlar, Yapraklar döküldükçe sevginiz artar.
Gönlünüz ikinci baharı yaşar, Tarih böyle mutlu günlerde dolar. Öğretmenim, gününüz kutlu olsun, Öğrendikçe bu millet mutlu olsun…
Muhittin YEGÜL
ÖĞRETMEN
A’dan başlar aydınlık, Bir taş koyar bütün yapılarda temele öğretmen. Soluğudur düşüncenin buğdaydan yalaza dek Yeryüzünde ne varsa ondan gelmedir, Yeryüzü ile el ele öğretmen
Göz gözdür o, uzakları görürüz Ağızdır o, türkü söyleriz haykırırız günlerden. Ulaşırız erdem üstüne, gelecekler üstüne biz hep Çizer büyük değirmisini Uç olur da gergele öğretmen.
Hey hey, burası bir dağ köyü, kurda kuşa Bırakılmış göğün kıyısına bırakılmış 83 toprak ev, 83 acı duman, Çoluğuyla, çocuğuyla 415 karanlık Kurtulacağız, el ayak kurtulacağız, Bir okul yapıla, bir gele öğretmen.
Bir ışık, bir ışık daha, Gecelerin içindeki ejderlerle dövüşür Nice istemeseler de, nice önleseler de, Uyandırır toplumunu İyiye, doğruya, güzele öğretmen.
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
Öğretmenler günü şiirleri, 24 Kasım şiirleri
Biricik Öğretmenim
Öpmek istiyorum hep o şefkatli elleri. Yerimde sayıyordum alıp geçtin ileri. Bana hep sen öğrettin o güzel bilgileri. Benim bilgi kaynağım, sevgili öğretmenim.
Hep okulda geçirsem günleri, geceleri, Daha erken öğrensem harfleri, heceleri. Sende saklı bulunan o güzel bilgileri, Ben de almak isterim biricik öğretmenim.
İstemez oldum artık vefasız geceleri. Hep sınıfımda olsam, okusam heceleri. Atamın önerdiği olmam istenen yeri, Bana sen hazırladın biricik öğretmenim. Hakkı ÇEBİ
Ben Bir Öğretmenim
Ben bir öğretmenim Okulların birinde Duymayı, düşünmeyi öğretirim. Derslerimde…
Bir söz yağmurudur, ders dediğin de, İnsan göklerinden, rahmet yerine, Kitaplar dolusu yağar da yağar… Benim çocuklarım bu bahçelerde, Bu yağmur altında ıslanmadalar. Bir yağmur sonrası gelin seyredin, Her taraf tepeden tırnağa bahar…
Bulutsuz masmavi dünyalarına, Sevginin, sevincin güneşi doğar. Böyle çocuklarla dolar her yanım, Çocuklar kardeşim, Çocuklar arkadaşım, Canım
Onlarda toplanmıştır Geçip giden zamanım, Bir parıltı görsem gözlerinde, Bilgiden, anlayıştan yana, Bir hal olur bana…
Zannedersiniz ki, Dünyalar benim? Çocuklar, kitaplar, yazı tahtası Enine boyuna bütün zamanlar, Dört duvar arası bir dershanede, Her dinden her dilden gelmiş insanlar. Bizimle konuşur hayal ederler, Bağlanırız kalırız kendilerine. Hikaye anlatır, şiir söylerler, Mutluluk üstüne, ümit üstüne M.Gündüz GÖKTÜRK
Seninle Her Mevsim Bahar Öğretmenim
Bir gün dersem ki, ben öğretmenim Kalemimin mürekkebi alın terindir. Vedalaşıp gidersem öğretmenim Unutmayı unuturum da, unutmadığım Kalbimdeki en güzel yerindir.
Bir gün adımı soranda çocuklarım Kendimden önce senin adını söylerim Solmadan açabiliyorsa köpre tomurcuk, Uğrunda harcanır boncuk boncuk, Yine de bitmez öğretmenim var derim
Güllerin güzelliğini göstermeden önce Gülşenin vurulduğu tebessümünü anlatırım Her zil çalışında önce sen gelirsin aklıma Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir Ben susarım, yine sen konuşursun gönlünce.
Bir gün dersem ki ben öğretmenim Sen güneş kadar uzakta bile olsan Her bakışımda gülümseyişini görürüm Işıksız açmazmış çiçek, gelmezmiş bahar İnan seninle her mevsim bahar öğretmenim.
Yılmaz İMANLIK
Öğretmenim
Güler yüzlü öğretmenim, Bir tanesin, canım benim. Masallarla bilmeceler, Anlatırsın neler neler...
Kalemimi tutamazken Kitabımı açamazken Bir de baktım yazıyorum, Sular gibi okuyorum.
Çalışıp iyi olmayı, Koşup el ele vermeyi, Bu güzel yurdu sevmeyi Sen öğrettin öğretmenim.
Bizde pek çok emeğin var, İçimizde çok yerin var Yetiştirdin hepimizi, Ver öpelim elinizi
Süleyman KARAGÖZ
ÖĞRETMENİM
Çocuklar yükselmek isteyen anıt, Harcını teriyle karar öğretmen. Seçmiş kendisine ne büyük sanat, Değerli yapıyı örer öğretmen. Bir hamur yoğurur iletir saca, Hakkıyla pişirir, öğretir hece. Binlerce yavruyu gündüz ve gece 0 kutsal bağrına sarar öğretmen. Fidanlar büyütür nazik eliyle, Bilgiyi dağıtır tatlı diliyle. Ağaran saçının her bir teliyle, Mutlu bir zirveye erer öğretmen. Onun yavrusuna bin demek azdır, Kimisi erkektir kimisi kızdır. Bu kadar çocuğa hep güler yüzdür, Gülerken güleni arar öğretmen.
Nazile DEMİR
Uzun Öğretmen Şiirleri,Öğretmen ile ilgili şiirler uzun
ELLERİNDEN ÖPERİM ÖĞRETMENİM
-I- Ellerinden öperim öğretmenim Binlerce öğrencinden biriyim ben Anne oldun baba oldun bana Okudum yazdım çok şey öğrendim Borcumu ödeyemem sana.
Ellerinden öperim öğretmenim Tebeşir tutan, kalem tutan ellerinden Ellerin öyle güzel ellerin, öyle sıcak Ya gözlerin öğretmenim ışıl-ışıl Sevgi dağıtırdın kucak-kucak.
Ellerinden öperim öğretmenim Benim için en büyük gurursun sen Bir söz duysam iyiye güzele dair Kalbimde vurursun sen.
-II- Ellerinden öperim öğretmenim “Daha dün annemizin kollarında yaşarken Çiçekli bahçemizin yollarında koşarken…” Sen BAYRAK önünde topladın dizi-dizi ATATÜRK yolunda yetiştirdin bizi.
Ellerinden öperim öğretmenim Boşa gitmedi emeğin Kimimiz doktor olduk savaştık hastalıkla Asker oldu kimimiz canı Vatana feda Kimimiz mühendis oldu yol yaptı baraj yaptı İşçi olduk memur olduk emek verdik topluma Öğretmen oldu kimimiz karanlığı aydınlattı.
Ellerinden Öperim Öğretmenim Huzurlu ol düşünme bizi ATATÜRK yolunda dimdik ayaktayız Sesimiz daha gür yolumuz daha aydınlık Özgür esen rüzgarda dalgalanan al Bayraktayız.
Sevgili öğretmenim Senin için yazdım bu şiiri Binlerce öğrencinden biri benim Mübarek ellerinden öperim.
Özkan GÖNLÜM
ÖĞRETMENİM
Küçük bir çocukken geldik yanına, Kucakladın bizi sardın canına, Sevgiyi saygıyı kattık şanına, Okuryazar olduk ilk öğretmenim.
Tüm bildiklerini bize öğrettin, Millete faydalı bireyler ettin, Kalemi kılıçtan çok keskinlettin, Çareler ürettin sen öğretmenim.
Ödevler yaptırıp asıl talibe, İmkân hazırlayıp her bir talep'e, Feraset gösterip seçtin talebe, Sanatkâr adayı hep öğretmenim.
Edebiyatla Din Tıp Filoloji, Tarih Fizik Kimya ve Biyoloji, İktisatla Sanat ve Sosyoloji, Bilimden yelpaze sen öğretmenim.
İstikbale giden bilgi selinde, Kitaplık dolusu her eserinde, Derin ilim varken ana dilinde, Neye başka talep var öğretmenim.
Vatan bir okulsa ilk nöbettesin, İlim denizinde hep seferdesin, Kutsal mesleğinle gönüllerdesin, Benim de gönlümü al öğretmenim.
Saymakla tükenmez faziletlerin, Zamanen ödenen o bedellerin, Kıvancındır üstün talebelerin, İftihar ediniz siz öğretmenim.
Atam sen de dahi bir öğretmendin, Bütün yenilikler senin eserin, Layık insanlarda bil şaheserin, Büyük Atatürk’üm başöğretmenim.
Zeki İ.KIZILIŞIK
DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Bütün çiçekleri getirin buraya, Öğrencilerimi getirin, getirin buraya, Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer Bütün köy çocuklarını getirin buraya, Son bir ders vereceğim onlara, Son şarkımı söyleyeceğim, Getirin, getirin… ve sonra öleceğim
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum Kaderleri bana benzeyen, Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları, Geniş ovalarda kaybolur kokuları… Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri, Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni, Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Ben bir köy öğretmeniyim, bahçıvanım, Ben bir bahçe suluyorum gönlümde, Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden Ne güller fışkırır çilelerinde, Kandır, hayattır, emektir benim güllerim Korkmadım, korkmuyorum ölümden, Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum En güzellerini saymadım çiçeklerin, Çocukları, öğrencilerimi istiyorum Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini, Köy okullarında açan, gizli ve sessiz, O bakımsız ama kokusu eşsiz çiçek Kimse bilmeyecek seni, beni kimse bilmeyecek Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Okulun duvarı çöktü altında kaldım, Ama ben dünya üstündeyim, toprakta
Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta, Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım Yurdumun çiçeklenmesi için, daima yaşadım, Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir Şimdi ustum, örtün beni, yatırın buraya,
Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini, Bacımın suladığı fesleğenleri, Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini, Avluların pembe entarili hatmisini, Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın, Aman Isparta güllerini de unutmayın, Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Baharda Polatlı kırlarında açan, Güz geldi mi Kop dağına göçen, Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen, Muş ovasından, Ağrı eteğinden, Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden Çiçek getirin, örtün beni, Eğin türkülerinin içine gömün beni
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum Ben mezarsız yaşamayı diliyorum, Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum, Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın, Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın, Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım, Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim, Çiçeklerde açar benim gizli arzularım
Ceyhun Atuf KANSU
BEN ÖĞRETMENİM
Ben öğretmenim, Sevdalısı bu yurdun. Dolaşırım sınırlarında yurdumun En yüksek burçlarına çıkar, Bayrak olurum.
Ben öğretmenim, Bir rüzgâr olur eserim, Erzurum yaylasından. Bütün yaylalarımda dolaşırım. Özgürlük olurum.
Ben öğretmenim, Yalnızlık türküleri söylerim, mezralarda... Kemeraltı çarşısındaki insan seline karışır, Karışır yüreğim... Umut olurum.
Ben öğretmenim, Göçmen kuşlar gibi dolaşırım yurdumda, Geceyle biter yolculuğum. Aydınlık olur her yan. Işık olurum.
Ben öğretmenim, Baharların sevdalısı... Çocuklarımın gözlerinden akıp içeri, Can veririm. Hayat olurum.
Ben öğretmenim, Gökyüzü hepimiz için mavi... Bulut olur dolaşırım göklerde. Sonra indiğim yerde, Rahmet olurum.
Adem AKYOL
Öğretmenler Günü
Bir gün sizleri anlatmaya yetmez, Sizin sevginiz asırlarca geçmez, Hayatım sayfa sayfa eseriniz, Nasıl unuturuz anıları biz.
Öğretmenim gününüz kutlu olsun, Öğrendikçe bu millet mutlu olsun, Defter, kitap, kalemler neye yarar, Siz olmazsanız yetişmez dimağlar.
O zaman; devlet millet seni anar, Çünkü her makamda bir öğrencin var. Cumhurbaşkanı senin talebendir, Başbakan hesabı senden öğrenir.
Yıllar geçmiş bir zat elinizi öper, Ben Milli Eğitim Bakanıyım der. Sizleri yazarken titrer ellerim, Sanki gene imtihanda gibiyim.
Hatalı yazdıysam özür dilerim, Satırlarda sınırlanmaz bu sevgim. 24 Kasım sonbahara rastlar, Yapraklar döküldükçe sevginiz artar.
Gönlünüz ikinci baharı yaşar, Tarih böyle mutlu günlerde dolar. Öğretmenim, gününüz kutlu olsun, Öğrendikçe bu millet mutlu olsun...
Muhittin YEGÜL
24 Kasım
Bu gün 24 Kasım, yine başlar tacısın. Tüm gönüllere sultan, dertlerin ilacısın.
Elleri öpülesi çok mübarek insansın. Çok kutsaldır mesleğin, korunacak ilk cansın.
Her büyük işte imzan, her iyide sen varsın. Bu gün 24 Kasım, her gönüle sığarsın.
Aslında herkes bilir, ışıttıkça erirsin. Ömrün bitene kadar doğruyu gösterirsin.
Senin yol gösterdiğin, bir yere getirdiğin, Ancak bu gün hatırlar onca emek verdiğin.
Diktiğin fidanların meyvesini yemezsin. Kimseye boyun bükmez, asla "aman" demezsin.
Bu gün bunca övenler, yarın bakmaz yüzüne. Hep dışına bakarlar, hiç bakmazlar özüne.
Her 24 Kasımda, övülmektir kaderin. Eserinin kalbinde bir gündür ancak yerin.
Elinin dokunduğu işler hep güzel olur. Bu millet bu zilletten ancak senle kurtulur.
Bu gün 24 Kasım, çıkarırlar göklere. Oradan paraşütsüz bırakırlar yerlere.
Bu gün 24 Kasım, bütün başlara taçsın. Yarın yine yalnızsın, ailene muhtaçsın.
Her 24 Kasımda seni yücelten kafa, 25 Kasım günü kaldırır tozlu rafa.
Bu gün ne kadar güzel, ne büyük bir insansın. Senede bir gün anan insanlıktan utansın.
Bu gün 24 Kasım, anladık artık yeter. Seni bu hale koyan, olsun senden bin beter...
Enver ÜSTE
Öğretmenler İle İlgili 5 Kıtalık Şiirler,Öğretmen İle İlgili 5 Kıtalık Uzun Şiirler
ÖĞRETMENİM
Bütün karanlığın ulu güneşi, Her gece gönlüme dol öğretmenim Kim ki çıkmak ister ömür dağına, Ancak senden başlar yol öğretmenim
Hep çürüsün sana küfreden diller, Kökten kopsun sana taş atan eller, Senden küçük güzellikler, güzeller, Sendeki bir başka hal öğretmenim
Satır satır düşüncemde kanımsın, Kanımın içinde başka canımsın, Yaradandan sonra küçük tanrımsın, Sende hikmet, kudret bol öğretmenim
Adaletin A harfini sen yazdın, Zorluklaları sen öğrettin, sen çözdün, Hesabı keşfettin, atomu ezdin, Sana tüm engeller kul öğretmenim
Sen ağlarken ya ben nasıl güleyim? Rehbersiz menzili nasıl bulayım? Eline, gönlüne kurban olayım, İşte bir canım var, al öğretmenim
Sevgili Öğretmenim
Bir çok şeyler öğrettin, Yaramazlıklarıma sabrettin, Hatalarımı düzelttin, Benim Canım Öğretmenim
Sen bir gül gibisin, Bize hep gülümsersin, Bilirim bizi seversin, Benim Canım Öğretmenim
Birbirinizi sevin dersin, Hepimizi seversin, Barışın güzel olduğunu söylersin, Benim Canım Öğretmenim
Sen ağlarken ya ben nasıl güleyim? Rehbersiz menzili nasıl bulayım? Eline, gönlüne kurban olayım, İşte bir canım var, al öğretmenim
Sen bir gül gibisin, Bize hep gülümsersin, Bilirim bizi seversin, Benim Canım Öğretmenim
Öğretmen Günü Şiirleri 2 Kıta,2 Kıtalık Öğretmenler Günü Şiirleri
SEVGİLİ ÖĞRETMENİM
Sevgili öğretmenim, İnan sen bir ışıksın. Yanarsın gece gündüz. Aydınlatırsın bizi.
Doğruyu, güzeli, Bize sen öğretirsin. Vatanıma sevgiyi, Kalbimize sen korsun.
Öğretmenim
Okumayı yazmayı, Sayıları saymayı, Güzel resim yapmayı, Sensin bana öğreten.
Büyükleri saymayı, Küçükleri sevmeyi, Yurda hizmet etmeyi, Sensin bana öğreten
|