Türk Edebiyatının güçlü kalemlerinden Zekeriya Efiloğlu Kalbime Yazdım Seni kitabının yazarıdır. Deneyimli yazar aynı zamanda öykü ve şiir yazarıdır. Kalbime Yazdım Seni, 2015 yılında yayımlanan yazarın bir aşk hikayesini konu aldığı eserdir. Kalbime Yazdım Seni kitap özeti aşkın fitilinin ateşlenmiş halini anlatır.

Kalbime Yazdım Seni Kitap Özeti
Yazar romanında hiç umulmadık zamanda hayatları kesişen iki kişinin yaşadığı aşkı anlatır. Bunlar Raşide ve Rüstem’dir. Rüstem şair ama gerçekçi bir şairdir. Romantik olması onun gerçekçi olmasının önüne geçmemektedir. Raşide ise romanda ömrü çilelerle geçmiş bir kadın olarak anlatılır. Bu iki insanın hayatı hiç beklenilmeyen bir anda kesişmektedir. Kalbime Yazdım Seni kitap özeti aşkın hikayesini, terörün hikayesini, yitik hayatların yaşamını ve umutsuz sevdaların hikayesini anlatır. Bir yandan da kırılması oldukça zor bir şifre vardır.

Yazar , ‘’Gözlerimin önünde acılara yazıyor kendini. Kıyamıyorum. Cesaretim yok ki ona açılmaya. Hepten kaybedersem diyerek çiziyorum gökyüzüne kanadı kırık yıldızları. Her gün çoğaltıyorum onu kendimde. Her uzayan günde düne ağlıyorum ve her gün inadına akşam oluyor. Yaşadığım yerler gibi değil ki burası. Bir rıhtımı bile yok hüzünlerimi yükleyebileceğim. Oysa benim kanım kaynardı gözlerinin denizine baktığımda. Gözlerinin kıyısına her vurduğumda sızılı bir özlemle anlamsızlaşırdı tüm cümleler.’’ Der kitabın bir bölümünde.


 
Romanda polisiye de vardır. Çözülmeyi bekleyen şifreler de vardır. Bazı bölümler de de günlüklere yer veriliyor. Kimi zamanda mektuplar anlatımı ahenkleştiriyor. Fedakar aşıkların yaşam mücadelesi, hayattaki karşılaştıkları zorluklar gözler önüne seriliyor.

Rüstem, romanda sevdiğinin hüzünlerine şöyle sesleniyor: ‘’Çözümsüzlüğünü üzerime serdikçe yüreğim kanıyordu. Denizsiz bir şekilde mehtaba sevdalanıyordu. Zincirlerini kırıp, ağlayan düğümlerini ellerime bir bırakabilse… Gözlerimin iskelesine bir yanaşabilse, en sevdalı dalgaları görebilirdi. Ve ben, o an hüzünlerine mutluluğa boyardım.’’

Rüstem romanda yazılar yazar, şiirler yazar ve Raşide’ye gösterir. Raşide de sevdiğinin yazılarını çok beğenir. Her defasında Rüstem’e daha fazla bağlanır. Okudukları karşısında çabucak mutlu olup Rüstem’e tekrar yazmasını söyler. Öyle hoşuna gider ki mutluluktan havalara uçar. Sevinç içinde kıvranır. Sevdiğinin boynuna atılıp, onu öper de öper. Rüstem, sevdiğinin bu küçük şeylerden nasıl bu kadar mutlu olabildiğine şaşırır. O da mutlu olur. Her zamankinden daha fazla severek yazmaya devam eder.
 
Rüstem, böylesine mutlu günleri sevdiğiyle beraber yaşarken zaman zaman eski günleri aklına gelir. Yaşadığı zorluklar onu yazmaya sürüklemiştir zaten. Mutsuz günlerini hatırlar ve şaşırır. Şimdi Raşide ile çok mutludur. Belki de mutsuzlukların bedelini ödüyorumdur, diye düşünür. Onunla cennet hayalleri kurar. Ruhunu yaratana teslim ettiğinde sevdiği ile birlikte olmak istediğini, o olmaz ise kaybolacağını mecaz anlamda anlatır. ‘’Sakın sensiz gittiğimi düşünme. Çürürken sana ait ezberim, ruhlarımız birlikte haşrolacak. Beni cennetine al meleğim. Yoksa sensiz bu yüreğim kainatta kaybolacak.’’ Der.