İzmir İzmir

Insan omrunun en guzel dort senesini; onsekizimden yirmiikime
kadarini bagisladim Istanbul'a.

Her kosesinin kiymetini bilerek soludum ve kazidim hafizama.
Ama ne Bebek'te yenen dondurma, Galata Kulesinde saclarimi
ucuran ruzgar, ne Uskudar sahilinde icilen cay, ne Nevizade' deki
buzlu raki
serinletemedi icimi henuz yarisi kurumus Izmir
balkonu kadar...

Istanbul' da ask, hep biraz huzundur.
Gozlerinizden tasan mutluluk ve umudu zapteder, salamazsiniz,
tanirsiniz cevrenizdeki yasam cilesi mesgulu milyonlardan.
Serin serin oksarken ruzgar, tokatlamaya baslar.
Kizkulesi sadece ayrilik anlatir.
Beyoglu sadece siz icip unutasiniz diye vardir.
Kapalicarsi'da kaybolursunuz ne aradiginizi da unutarak.
Anadolu Kavagi'nda tum dertlerden siyrilmis; nefis bir baligi raki
ile sularken kacan vapur, tum yollarinizi kapatir.
Hicbir kartpostala sigmayan Karakoy- Uskudar,
Besiktas-Kadikoy, Eminonu-karsikiyiheryer vapuru manzarasi dururken,
neden gozlerini yere diker insanlar?

Tum askimla kollarimi acip; dort bir yanina sarilmak istedim
Istanbul' un; Beyazit sahaflarini sevdim, sivil polis ciktilar;
Beyoglu Tuneli sevdim, bir salata yemeye yetmedi param;
Uskudar'i sevdim Kadikoy' e kadar diye almadi taksici;
kosmaya kalktim Yenikoy sahilboyu okkali soz geldi kulagima.
Balkonsuz ve elli metrekare bir evde hergun icin bir cizik
atarak doldurdum dort seneyi, kollarim bosta kalinca. Izmir
hep kalbimin ilk ask kosesinde tazecikti.

Temmuz sicaginda yanan ayaklarimi lastik pabuclarla beraber
yikadigim Karsiyadaki cami avlusu, Kemeralti'nin her sokagini gezerek
aradigim seftali-muzcusu, limonlu tursu suyu, her kose basi
midyecisi, Kordon' da buz gibi bira ve gun batimi, Guzelbahce'de
taze balik ve yakamoz.
Pazarda secmece sebze, Izmir tulum- dunyanin en guzel peyniri-,
buldan bezi gomlekler...

Izmir' i Izmir yapan muhabbettir. Herkes acelesi yokmus gibi
yasar. Plazalar olmadigi gibi, plazadan tasan insan ruhu da yoktur.
Acik hava tiyatro ve konserlerine yarisinda girebilir Izmir
insani, kalbinde sanata saygisizlik asla yoktur.
Akdeniz havasindan oldugunu sanatci da bilir ve ayiplamaz.
Yanik tenle gezer yilin sekiz ayi tum Izmir, erkeklerde sort,
kadinlarinda rengarenk ucusan etekler...
Herkes herkesi bilir gibidir.
Market kuyrugunda bile muhabbet kurulur, kaynasilir.
Tum evler balkonludur ve yazin mutfakta yemek ayiptir.Kimsenin gozu kimsede kalmaz ve kalin perde sektoru zayiftir.
Gece yarilarindan sonra bile sahilde yuruyus yapan kadinlar
vardir, aceleleri yoktur.
Bisiklete biryerden biryere gitmek icin binilir ve Bostanli
sahilinde guresmek serbesttir.
Tum kizlar guzeldir; cunku tenleri yanik, saclari uzun ve
sagliklidir, hepsi yuzme bilir ve sever.
Vapurlar zevk icindir, belki bu yuzden hic inmeden geri gitmek
ucretsizdir. Elele gezilebilir her semtinde,
Öpusene gulumseyerek bakilir.
Siraya girer insanlar, itisme yoktur.
Pideci doludur her semt ve pide lahmacunla neredeyse ayni
fiyattir. Cigdem citlenir (izmirli olmayan bilmez, çekirdek der
digerleri ) Yaz aksamlari sahil boyu, kaynamis misir ve dondurma
yenir.
Ne kadar kaybolursan kaybol, biryerler mutlaka denize cikar
ve bu hayatin en buyuk lutuflarindandir.

Ask hep gulumsemektir Izmir' de, siniri gectiysen hasret.
Istanbul'dan otobuse binip uyukaldigimiz sevgili ile
Sabuncubeli'nde gozlerimiz actigimizda elele tutuşamayız dort
sene boyunca, rastlanti midir, Izmir midir?

Bu aksam balik pisiricisine ugramali, baliklar pisene kadar sahile
inip, bir yarim saat yurumeli.
Balkon'da yenen baligin yanina buzlu raki eslik etmeli, yarin
belki Cesme' de oluruz, sandaletleri meydana cikarmali.
Sevdikce daha cok sevmeli. Uzattigim kollari bos cevirmedi bu
sehir diye, sukretmeli. İzmir