İtiraf Edin Siz Bir E-mail Bağımlısısınız!

Geçenlerde kızının futbol maçını izlerken Michelle Obama kocasının eline bir tane patlattı. Niye? Elindeki Blackberry’yi bıraksın diye.

Çağımızın klasik sahnesi bu.
Karı-koca ilişkilerinin hassas noktası, kavgaya kıvılcım çakan bir mesele.
Aradan bütün cihazları (televizyon, laptop, bilgisayar, PSP vs) çıkarsak kadın-erkek ilişkileri daha sorunsuz yürür mü, Obama çifti daha mutlu olur mu? Herhalde.
Ama Obama n’apsın? Koskoca başkan. Bakacak elbet e-mail’lerine. Arada birileri olmadan eş dostla iletişim kurabileceği tek araç belki de elindeki.
Obama’yı anladım da, bize n’oluyor?
Dakikada bir e-mail’lerimi kontrol etmeden yaşayamaz hale geldim. Evet itiraf ediyorum: Adım Melis ve ben bir e-mail bağımlısıyım.
Söyledim, rahatladım.
Ve şu an bir odada bir grup e-mail bağımlısıyla daire şeklinde dizilmiş sandalyelerde oturup sorunumu paylaşıyor olmasam da biliyorum ki yalnız değilim.

Yatakta, tuvalette, barda...
Yakın zamanda 4 bin kişi üzerinde yapılan bir araştırmaya göre insanların yüzde 67’si yatakta pijamalarıyla yatarken, yüzde 59’u tuvalette, yüzde 50’si araba kullanırken, yüzde 39’u barda, yüzde 38’i bir iş toplantısında ve yüzde 25’i romantik bir randevuda bile e-mail’lerini kontrol ediyormuş. Bu kategorilerin topuna beni de dahil edebiliriz.
E-mail bağımlıları kendilerini bilir ama yine de sorunun farkında değilseniz aşağıdaki maddelere göz atınız. Bunlar size uyuyorsa bir tepeye çıkıp “Ben bir e-mail bağımlısıyım” diye bağırabilirsiniz.
Eğer;
E-mail’lerinizi saatte birden fazla kere kontrol ediyorsanız...
Gelen kutunuza düşen her mesaja gelir gelmez, ofiste de olsanız, dışarıda da, bakıyorsanız...
E-mail’ler size ulaşır ulaşmaz veya birkaç dakika içinde cevap verme ihtiyacı hissediyorsanız...
E-mail’lerle meşgul olduğunuzdan gündelik hayatta (bir kahve molası dahi olsa) bir şeyleri kaçırıyorsanız...
E mail bir şekilde hayatınızı sabote ediyorsa(uykusuzluk, ilişki sorunları, stres vs)...
Üzgünüm ama siz bir e-mail bağımlısısınız.

Neden?
Peki neden e-mail bağımlısısınız? Biraz araştırdım. Otoritelerin görüşleri şöyle...

Güvensizlik: E-mail almak sizi iyi hissettiriyor; sizde insanların sizinle konuşmak istediği, ilginize muhtaç olduğu, sizi sevdiği algısı oluşuyor. Kendinizi önemli hissediyorsunuz.

Damlaya damlaya göl olur: Her ay kredi kartı ekstresini elinize aldığınızda küçük küçük masrafların toplanıp bir dağ yarattığını fark edersiniz. Parayla ilişkimizdeki bu şey zamanla ilişkimiz için de geçerli. “Şuradan e-mail’ime bakayım. Aman bir dakikamı alır” tavrını günde 100 kez tekrarlayınca bir saatten fazla zamanınızı bu işe ayırıyor oluyorsunuz. Günde en az iki saati trafikte geçirdiğimiz düşünülürse, bir saat de buradan gitti, e yaşama daha iyi.

Maksat dikkat dağılsın: Kişisel ya da toplu bir amaç için çalışırken biliriz ki gelecek muallak ve bir noktada gerçekleşecek değişimle rahatımız bozulacak. Bu değişim genelde iyiye vesile olsa da egomuz onu reddetme halinden pek çıkamaz. Bu salak ego ruhumuza korku aşılar ve biz de bilinçsizce günlük işlerden ilgimizi alakamızı kaçırmak için oyalanacağımız, dikkatimizi dağıtacak şeyleri hayatımıza buyur ederiz. Esas eylemi geciktirmek için birebir şeylerden biri de e-mail.

Amaçsızlık: Amaçsız insan sıkılır haliyle. Sıkılmak da birçoklarının e-mail’lerine sıkça bakmasının, sürekli internette dolaşmasının nedenlerinden biri.

Farkında olmamak: Farkında olmadan yaptığımız bir sürü şey var. Farkında olmadan e-mail kontrol etmek diye bir şey de var. Sanırım en çok bana bu madde uyuyor.
Alışmış kudurmuştan beterdir: Tembeliz, kabul edin. Gidip üç kilometre koşmak mı, parmak hareketiyle güncellenmek mi? Sürekli aynı şeyi yapa yapa en sonunda otomatiğe bağlarız ve bu bir alışkanlık haline gelir.
Sonra da otur,kötü bir alışkanlıktan daha kurtulmaya çalış.
Ha alkolik olmuşsun ha e-mail bağımlısı. İkisi de ruh sağlığını tehdit ediyor.
(Devamı: Perşembe. Aşırı doz e-mail ruh sağlığını tehdit ediyor mu? Bu kötü alışkanlıktan nasıl kurtulunur?)