Hz. Aişe (r.a.) validemiz Resulullah'tan (s.a.v.) bildirmiştir. Kabahat ve kusur üç türlüdür:

1. Allahu Teâlâ'nın affettiği kabahat ve kusur.

2. Allahu Teâlâ'nın affetmediği kabahat ve kusur.

3. Allahu Teâlâ'nın affetmediği ve hiç eksiltmediği kahabat ve kusur.

Allahu Teâlâ'nın affettiği, kulun kendi nefsine ettiği zulmü, kul ile Allah arasında olan kabahat ve kusur, yani günahlardır. Allahu Teâlâ'nın affetmediği şey kendisine ortak koşulmasıdır. Allahu Teâlâ'ya şirk koşana, Allahu Teâlâ cennetini haram eder. Onun devamlı kalacağı yer cehennemdir. Allahu Teâlâ'nın affetmediği ve hiç eksiltmediği, kulların birbiri hakkında yaptıkları zulüm ve düşmanlıktır. Ebu Hureyre'den rivayet edilmiştir: Resûlullah (s.a.v.) Ashab-ı Kiram'ına buyurdu ki: "Kıyamet gününde ümmetimden müflis olan kimdir, bilir misiniz?" Ashab-ı Kiram: "Bize göre müflis altın ve gümüşü olmayandır" deyince, Resûlullah (s.a.v.) efendimiz: "Kıyâmet gününde ümmetimin müflisi, namaz, oruç ve ibadetlerle gelen sevapları, bir kimseye sövmüş, birine iftira etmiş, birinin malını yemiş, birinin kanını dökmüş, birini dövmüş olduğundan ve yaptığı cevr ve zulme karşılık hak sahiplerine verilen sevapları bitince, hak sahiplerinin günahları kendisine yükletilen ve cehenneme atılan kimsedir." buyurmuşlardır.