Bırak süzülsün kondurduğu bakışlar saçlarından sevginin
Poyrazın kollarına bırak cümlelerimizi
Bir ucundan yüreğin diğer ucuna savrulsun
Aynı bedende iki ruh olalım
Ne sen beni tanı
Ne ben seni
Tanışmaya yüz tutmadan sevgimiz
Farklı yönlerde aynı hedefe koşalım...

Aramızdaki mesafeler kadar yüceltelim benlikleri
Sen bir yalana uy
Bense bir iftiranın boğazında takılıp kalayım...

Birkaç yabancı dile sal sırlarımızı
Yaşanılan hiçbir anımız olmasın
Seni bir kalemde bin sayfadan sileyim
Böylece
Aldığım derin bir nefeste sızlamasın yüreğim...


Tanıdık bir melodi
Kulaklarında dans ederken
Sesim takılıp kalsın aklının en kuytusunda
Tiz bir acı seni sarmaladığım boşluklarında hayat bulsun
Böylece
Sana sunduğum can yol alırken bilinmeyene
Sussun nefretim...


Aldığım kararlar boyuna uzanmış puslu gecede
Kaçamak korkular eşlik eder şafağın heybetine
Uykusuzluğun pençesinde bir hece
Can veriyor masumluğum
Perçinleyip tebessümleri elemlerle
Seni güneşe hapsediyorum
Böylece
Gözlerim bir inat uğruna kör olacak
Gölgene bile hasret göçecek benliğim...


Geçmişin satır aralarında kör bir bıçak
Hataların doğrultusunda bir darbede nefesini almakta umudun
İkinci bir şans diye köle oldu arzularım
Bir küçük çocuk vardı karşısında mutluluğun
Ezdi geçti hüzün
Sarsılsın bırak
Yıkıntılar altında kalsın saflık
Avuçlarım kavuşamadan birbirine
Dağlansın duygularım...


İsimsiz bir hikâyenin
Sonu belli meçhul kahramanı biz
Adı bilinen yalan aşk''ın
Sonu gelmeyecek darbeleri...


Hiç yaşanmamışçasına bir soykırım sevgi adına
Katledilmemişçesine aşk acımasızca
Bastığın zeminde ayağına bulaşmadan karası nefretin
Uzaklaş
Sen yaşamamış gibi bu hikâyeyi
Ağlamamış
Üzülmemiş
Gecelere küsmemiş gibi
Maskesini takarak bir mecazi oyunun yüzüne
Yeni bir ufka yol al
Çehrende yalandan bir tebessüm eşliğinde...